4. Hukuk Dairesi 2019/231 E. , 2019/1913 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ...... ve Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 06/02/2014 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/10/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2.Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
a).Dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesine gereğince, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (...... maddenin ...... fıkrası, ...... maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Somut olayda, mahkemece davacı yararına kabul edilen miktar olan 643,30 TL’yi geçmeyecek şekilde vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan HMUK"un 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
b)HMK 326/2. maddesi uyarınca yargılama giderleri, tarafların haklılık oranına göre paylaştırılmalıdır. Mahkemece, anılan düzenlemeye aykırı olarak yargılama giderlerinin kabul ret oranına göre paylaştırılmaması doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan HMUK"un 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2-a) no’lu bentte açıklanan nedenle, hüküm fıkrasının davacı yararına vekalet ücretine ilişkin 7. bendinde yer alan "Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden yürürlükteki AAÜT uyarınca hesaplanan 1.500,00 TL nispi ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklindeki sözcük dizisinden “1.500,00 TL nispi” harf ve rakam dizisinin çıkartılarak yerine “643,30 TL” harf ve rakam dizisinin yazılmasına, (2-b) no’lu bentte açıklanan nedenle, hüküm fıkrasının 9. bendinde yer alan “Davacı tarafça yapılan 29,60 TL ilk dava gideri, 88,85 TL peşin harç, 109,50 TL posta gideri, 350,00 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 577,95 TL yargılama giderinden davanın kabul ve ret oranına göre hesaplanan 560,74 TL’sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı taraf üzerinde bırakılmasına” şeklindeki sözcük dizisinden “560,74 TL” harf ve rakam dizisinin çıkartılarak yerine “71,49 TL” harf ve rakam dizisinin yazılmasına, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın davalı yararına düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.