Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7625 Esas 2022/10442 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, imha

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ...'ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ...'ın sevk ve idaresindeki park halinde bulunan araçta yapılan aramada 38 litre motorin ile 8 karton gümrük kaçağı sigara ve 4 paket çay ele geçirilen olayda; sanık ...'ın aşamalardaki savunmalarında olay günü ...'tan ülkeye giriş yaptığını ve aracın deposunda bulunan yakıtın 30 litresinin muhafiyet kapsamı dışında kaldığı için vergisini ödediğini, ele geçen sigara ve çayları ise kendi tüketimi için aldığını beyan etmesi, sanık ...'in de sanık ...'in savunmalarını doğrulaması, dosya içerisinde sanık ...'a ait pasaport sureti ile 22.05.2014 tarihli beyan formu ve ödeme makbuzu içeriği ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın ticari kastına yönelik hertürlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığından müsnet suçtan beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II) Sanık ...'in temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ve sanıkta ele geçen 645 paket sigaranın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
1-Ele geçen sigaralar yönünden 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken ve sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 10/1, 10/3 .maddesi uyarınca dava açıldığı halde ek savunma hakkı verilmeden 6545 sayılı Yasanın 3/1., 3/10. maddeleri uyarınca yazılı şekilde ayrı ayrı hüküm tesis edilmesi,
2- Müsadere davası bulunmayan suça konu kaçak eşyalar hakkında ek savunma hakkı tanınarak 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde imhasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.