Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/8836 Esas 2022/824 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda; davanın kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

YARGITAY KARARI
Davacı; 24/02/2011 başlangıç ve 31/12/2011 bitiş tarihli kira sözleşmesi ile dava konusu kapalı otoparkın kiraladığını, kira sözleşmesinin birer yıllık sürelerle yenilendiğini, en son düzenlenen protokol ile kira bedelinin aylık 14.000TL olarak belirlendiğini, bu protokolü ihtirazı kayıtla imzaladığını, kira bedelinin fahiş olup indirilmesi ve kira bedellerinin ÜFE'ye göre belirlenmesi gerektiğini ileri sürerek; aylık 14.000TL olan kira bedelinin 01/01/2015 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık 12.650TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; taşınmazın 2886 Sayılı Kanun gereğince kiraya verildiğini savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın reddine dair verilen hüküm, davacı tarafın temyizi üzerine, Dairece verilen 08/03/2018 tarihli ve 2018/121 Esas 2018/2172 Karar sayılı kararla; "...Dava konusu taşınmazın davalıya 2886 Sayılı Kanun hükümleri gereğince kiraya verilmediği anlaşılmaktadır. Kiralanan, 2886 sayılı Kanun hükümleri gereğince kiraya verilmediğinden taraflar arasındaki kira akdi devam etmekte olup, bu durumda işin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir... " gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda mahkemece; davanın kabulü ile kiralananın 01/01/2015 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 12.650TL olarak tespitine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Kira bedelinin tesbiti davalarında harcın aylık kira parasına göre mi, yoksa yıllık kira parasına göre mi hesap edileceğine dair 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nda bir açıklık bulunmamaktadır. 07/07/1965 tarihli ve 5/5 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca yerleşen Yargıtay uygulamasına göre; aylık kira parasının tesbitine ilişkin davalarda, aylık kira farkı üzerinden harç alınması gerektiği kabul edilmiştir.
Buna göre mahkemece; hükmedilen aylık kira bedeli ile davacı tarafından ödenen aylık kira bedeli arasındaki farkı üzerinden harç alınması gerekirken, yazılı şekilde fazla harca hükmedilmiş olması doğru olmayıp bozmayı gerektirir
Ne var ki bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması HUMK'nın 438 inci maddesinin yedinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (2) ve (3) numaralı bentleri çıkartılarak yerlerine sırasıyla;
"2-Başvuru harcı ve tamamlama harcı olarak alınan toplam 208,72TL harçtan, alınması gereken 92,21TL nisbi harcın mahsubu ile bakiye 116,51TL'nin istek halinde davacıya iadesine,",
"3-Davacı tarafından yapılan 92,21TL harç, 995TL müzekkere, tebligat ve bilirkişi gideri olmak üzere toplam 1.087,21TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,",
bentlerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.