Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2000/201 Esas 2000/426 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2000/201
Karar No: 2000/426

Temyiz Eden: ... Belediye Başkanlığı
Vekili: ...
Karşı Taraf: ...
Vekili: ...

İstemin Özeti: Mevzi imar planında birinci derecede su emniyet sahasında olması nedeniyle kısıtlı olan ... ... pafta, ... ada ve ... parselde bulunan taşınmazın 1/2 hissesini 10.3.1994 tarihinde satın alan ve 25.9.1995 tarihinde taşınmaz üzerinde işyeri inşa eden davacının beyanname vermemesi nedeniyle adına 1994 yılı için arsa vergisi, ek gayrimenkul vergisi ve gecikme faizleri, 1995 yılı için arsa vergisi ve gecikme faizi, 1996 ve 1997 yılları için arsa vergileri tahakkuk ettirilmiş ve 1994 yılı arsa ve ek arsa vergileri için kusur cezası kesilmiştir.
Davayı inceleyen ... Vergi Mahkemesi ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; davanın 1995 yılı arsa vergisi ile gecikme faizine ilişkin kısmını reddetmiş, 1994, 1996 ve 1997 yıllarına ait kusur cezalı vergiler ile gecikme faizini kaldırmıştır.
Belediye Başkanlığının temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 1.12.1999 günlü ve E:1999/547, K:1999/4508 sayılı kararıyla; Belediye Başkanlığınca, 1994 yılı arsa vergisi, ek gayrimenkul vergisi ve bunların kusur cezaları ile gecikme faizinin kaldırılması yolundaki karar hükmünün temyiz edildiği sonucuna varıldığı, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 30 uncu maddesinin 3239 sayılı Kanunla değişik 8 inci fıkrasında devir ve ferağı yapılan bina ve arazinin, devir ve ferağın yapıldığı yıl ile geçmiş yıllara ait ödenmemiş emlak vergisinin ödenmesinden devreden ve devralanın müteselsilen sorumlu tutulacağı, devralanın mükellefe rücu hakkının saklı olduğu hükmüne yer verildiği, bu hükme göre 1994 yılında satın alınan taşınmaz mal nedeniyle davacının bu taşınmaza ilişkin vergilerin ödenmesinden, devredenle birlikte müteselsilen sorumlu bulunduğu, müteselsil sorumluluğun devralan davacı adına verginin, cezasının ve gecikme faizinin tarh ve tahakkuk ettirilmesine engel olmadığı gerekçesiyle kararın 1994 yılına ilişkin kısmını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ... Vergi Mahkemesi ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; 1319 sayılı Yasanın 30 uncu maddesindeki müteselsil sorumluluk hükmünün, tarh ve tahakkuk aşamasından geçmiş tahsilat safhasına gelmiş alacağın ödenmemiş olması halinde söz konusu olacağı, aksi halde yükümlülüğünü zamanında yerine getirmeyen satıcının fiilinden dolayı alıcıya vergi ile birlikte hem ceza hem de gecikme faizi yüklenmesinin adalet ilkeleri ile bağdaşmayacağı gerekçesiyle ilk kararında ısrar etmiştir.
Belediye Başkanlığı tarafından tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek ısrar kararı temyiz edilmiştir.

Savanmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi ...'in Düşüncesi: Israr kararının Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 1.12.1999 günlü ve E:1999/547, K:1999/4508 sayılı bozma kararında yer alan esaslar doğrultusunda bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı ...'nın Düşüncesi: İstem, yükümlü tarafından 1/2 hissesi 10.3.1994 tarihinde satın alınan taşınmaz için satıcı tarafından 1994 yılına ait emlak vergisi beyannamesinin verilerek vergilerinin ödenmediğinden bahisle yükümlü adına 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 30. maddesindeki mütesselsil sorumluluk esasına göre anılan yıl için tarh edilen kusur cezalı Emlak (arsa) vergisi ile ek gayrimenkul vergisi ve bu vergiler için hesap edilen gecikme faizini terkin eden vergi mahkemesi kararının Danıştay 9. Dairesince bozulması üzerine ilk kararında ısrar eden vergi mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 30. maddesinin 3239 sayılı Kanunun 110. maddesiyle değişik son fıkrasında, devir ve ferağı yapılan bina ve arazinin, devir ve ferağın yapıldığı yıl ile geçmiş yıllara ait ödenmemiş emlak vergisinin ödenmesinden devreden ve devralanın müteselsilen sorumlu tutulacağı, devralanın mükellefe rücu hakkının saklı olduğu hükme bağlanmıştır.
Anılan madde hükmü ile devir konusu taşınmazın ödenmemiş emlak vergileri mütesselsilen sorumlu sıfatıyla devir alandan da istenebileceğinden 10.3.1994 tarihinde satın alınan ve eski maliki tarafından 1994 yılı emlak vergileri ödenmeyen taşınmazın, uyuşmazlık konusu vergilerinin yukarıdaki yasa hükmü uyarınca cezalı ve gecikme faizli olarak yükümlüden istenilmesinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile vergi mahkemesince verilen ısrar kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
10.3.1994 tarihinde satın alınan ve üzerine işyeri inşa edilen taşınmazın 1994 yılı arsa vergisi, ek gayrimenkul vergisi ve bunların kusur cezaları ile gecikme faizinin kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı Belediye Başkanlığı tarafından temyiz edilmiştir.
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 30 uncu maddesinin 3239 sayılı Kanunun 110 uncu maddesiyle değişik 8 inci fıkrasında, devir ve ferağı yapılan bina ve arazinin, devir ve ferağın yapıldığı yıl ile geçmiş yıllara ait ödenmemiş emlak vergisinin ödenmesinden devreden ve devralanın müteselsilen sorumlu tutulacakları, devralanın mükellefe rücu hakkının saklı olduğu, kurala bağlanmıştır.
Davacının 1994 yılında satın aldığı taşınmazın ödenmeyen arazi vergileri ile kesilen ceza ve gecikme faizinden devredenle birlikte sorumlu tutulması açıklanan kural gereği olup, ödenen vergilerin adli yargı mercilerinde tazminini talep edebilmesi de hukuk kuralları ve yasal düzenleme gereğidir.
Aksi yolda verilen vergi mahkemesi ısrar kararı hukuka uygun görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin kabulüne ... Vergi Mahkemesinin ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 1.12.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.