İcra Kararları - Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/60 Esas 2019/5012 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/60
Karar No: 2019/5012
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/60 Esas 2019/5012 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, müflis şirkete kullandırılan nakit kredi alacaklarının kredi temlik sözleşmesi uyarınca kendisine devredildiğini ve alacakların zamanında ödenmemesi sebebiyle icra takibi yapıldığını belirterek, reddedilen alacağın iflas masasına kaydedilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, alacağın muhakemeye tabi olduğunu belirterek talebi reddetmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi ise davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine dair karara yapılan istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz davaları sonunda da davanın reddi hükme bağlanmıştır. İİK'nın 235. maddesi uyarınca davaların hak düşürücü süre nedeniyle reddedilebileceği belirtilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2018/60 E. , 2019/5012 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

İFLAS İDARE
MEMURLARI :

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, ... A.Ş. tarafından davalı müflis şirkete kullandırılmış olan nakit kredi alacaklarının alacak temlik sözleşme uyarınca müvekkili şirkete devir ve temlik edildiğini, alacağı temlik eden bankaca müflis lehine kullandırılan kredilere ilişkin geri ödemelerin zamanında yapılmaması nedeniyle hesabın kat edilerek şirkete ihtarına rağmen borcun ödenmemesi sebebiyle müflis şirket aleyhine icra takibi yapıldığını, şirketin iflas tarihi olan 26.11.2013 tarihi itibariyle alacağın 4.784.268,13 TL olduğunu, masaya kaydı için yapılan başvuru sonucu 1.122.011 TL"nin kabul edilerek 4. sıraya alınmasına, bakiye alacağın ise muhakemeyi gerektirdiğinden reddine karar verildiğini ileri sürerek, müflis şirket ile ilgili olarak düzenlenen sıra cetveli nedeniyle rededilen 3.662.257,13 TL alacağın iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı müflis şirketin iflas idaresi vekili, davacının reddedilen alacağının varlığını ispatla yükümlü olduğunu ve yargılamayı gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; İİK"nın 235. maddesi uyarınca davanın hakdüşürücü süre nedeniyle reddine dair verilen karar yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusu İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin 16.11.2017 tarih ve 2017/1115 Esas-1810 Karar sayılı kararı ile esastan reddedilmiştir.
Bu kez, davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin 16.11.2017 tarih ve 2017/1115 Esas, 1810 Karar sayılı hükmünün ONANMASINA, 28.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.