Davacı ... Tic. Ltd. Şti. ile dâvâlı Bp Petrolleri A.Ş. aralarındaki itirazın iptali davasına dair İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 01/11/2016 günlü ve 2016/482 E.- 2016/938 K. sayılı hükmün, düzeltilerek onanması hakkında dairece verilen 21/06/2018 tarihli ve 2017/12206 E.-2018/6891 K. sayılı ilama karşı, taraf vekilleri tarafından kararın düzeltilmesi istenilmesi üzerine dairemizce karar düzeltme isteminin kısmen kabulüne dair verilen 14/05/2019 tarihli ve 2018/5902-2019/4479 esas-karar sayılı ilama karşı davacı vekilince maddi hatanın düzeltilmesi istenmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü :
Y A R G I T A Y K A R A R I
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulü ile takibe konu 72.000USD KDV alacağına ilişkin davanın reddine, asıl alacak (400.000USD) üzerinden hesaplanacak icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 72.000USD yönünden hesaplanacak %20 kötüniyet tazminatının davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş, hükmün taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 21/06/2018 gün ve 2017/12206 E. 2018/6891 K. sayılı ilamı ile davalının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddi ile davacının icra takibi yapmakta kötüniyetli olduğunun ispat edilemediği, bu nedenle davalının kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 72.000USD üzerinden %20 oranında tazminata karar verilmesinin doğru olmadığı ayrıca Mahkemece dava tarihinden sonra ödenen 400.000USD yönünden davacı lehine icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmiş ise de hüküm fıkrasında oran yazılmamasının da doğru görülmediği ancak bu yanlışlıkların düzeltilmesinin yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığı belirtilerek hüküm fıkrasınının birinci bendine "asıl alacak 400.000USD üzerinden hesaplanacak" ibaresinden sonra gelmek üzere "%20 oranında" ibaresinin eklenmesine, ayrıca hüküm fıkrasından davacı lehine verilen kötüniyet tazminatına dair üçüncü bendin çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle onanmasına karar verilmiş, taraflar vekillerince hükmün düzeltilerek onanması ilamına karşı karar düzeltme isteğinde bulunmuş, Dairemizin 14.05.2019 tarihli ve 2018/5902-2019/4479 esas-karar sayılı ilamı ile davalının karar düzeltme talebinin kabulü ile hükmün düzeltilerek onanmasına ilişkin ilama karşı davacı vekilince maddi hatanın düzeltilmesi istenmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan maddi hatanın düzeltilmesi istemi yerinde değildir.
2-Davacının davalı lehine verilen kötü niyet tazminatına yönelik karar düzeltme istemine gelince; karar düzeltme talebi üzerine Dairemizin 14.05.2019 tarihli ve 2018/5902-2019/4479 esas-karar sayılı ilamı ile maddi hata sonucu davalı lehine verilen kötüniyet tazminatına dair 3. bendin çıkarılmasına denilmesi gerekirken "hüküm fıkrasından davacı lehine verilen kötüniyet tazminatına dair 3. bendin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine" denilmiş olması doğru değildir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun Ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu gerekçeyle de düzeltilerek onanması gerekmekte olup, maddi hatanın düzeltilmesi talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının sair düzeltme istemlerinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin14.05.2019 tarihli ve 2018/5902-2019/4479 esas-karar sayılı düzeltilerek onama ilamına ilave olarak; hüküm fıkrasından davalı lehine verilen kötüniyet tazminatına dair 3. bendin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 14.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.