Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/2261 Esas 2022/322 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki malın ayıplı olmasından kaynaklı alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın davalılardan T.C. Toplu Konut İdaresi Başkanlığı yönünden kabulüne, Maksem Yapı İnş. San. Tic. Ltd. Şti. yönünden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ve davalılardan T.C. Toplu Konut İdaresi Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; Trabzon İli Merkez İlçesi Bahçecik Mahallesi 646 ada 216 parselde inşa edilen TOKİ 2. kısım ticaret merkezinde bodrum katta yer alan 1, 2, 3 ve 4 nolu iş yerlerini 17/11/2011 tarihli satım sözleşmesiyle davalı davalı T.C. Toplu Konut İdaresi Başkanlığından (TOKİ) satın aldığını, diğer davalının da yüklenici olduğunu, iş yerlerinin teslim için kararlaştırılan tarihten yaklaşık 8 ay sonra eksik ve ayıplı olarak teslim edilmesi üzerine Trabzon 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/12 D.iş sayılı dosyası ile tespit yaptırdığını ileri sürerek; bilirkişi raporu ile ayıp nedeniyle oluşan tazminat alacağı olarak tespit edilen 9.383 TL'nin teslim tarihi olan 15/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, 14/01/2016 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 19.337,84 TL'ye yükseltmiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, bozma sonrasında yapılan yargılama neticesinde; davalı ... İnş.Ltd. Şti yönünden açılan davanın reddine, 19.337,84 TL'nin 15/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıTOKİ'den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılardan TOKİ vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davacı vekilinin tüm, davalı TOKİ vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- 6102 sayılı TTK'nın "Tüzel kişiler" başlıklı 16 ncı maddesine göre; ticaret şirketleriyle, amacına varmak için ticari bir işletme işleten vakıflar, dernekler ve kendi kuruluş kanunları gereğince özel hukuk hükümlerine göre yönetilmek veya ticari şekilde işletilmek üzere Devlet, il özel idaresi, belediye ve köy ile diğer kamu tüzel kişileri tarafından kurulan kurum ve kuruluşlar da tacir sayılırlar.
Davalı kurum, 2985 sayılı Toplu Konut Kanunu'nun ek 1 inci maddesinde belirtildiği üzere kamu tüzel kişisi olup, 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsler Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye ek listede sayılan kamu iktisadi teşebbüsleri arasında sayılmadığı gibi iktisadi alanda ticari esaslara göre faaliyet göstermek üzere kurulmamıştır. Her ne kadar 2985 sayılı Kanun'un ek 1 inci maddesinin (e) bendi ile konut sektörüyle ilgili şirketler kurmak veya kurulmuş şirketlere ve finans kurumlarına ortak olmak davalı kurumun görevleri arasında sayılmış ise de, bu hüküm davalı kuruma tacir sıfatı kazandırmamaktadır. 6102 sayılı TTK’nın 16 ncı maddesi uyarınca, davalı kurumun kurduğu veya ortak olduğu şirketler yönünden tacir sıfatı, kurulan veya ortak olunan ve ayrı tüzel kişiliği bulunan şirkete ait olup, bunları kuran veya ortak olan davalı kuruma ait değildir.
Bu durumda mahkemece; taşınmaz satışına dair sözleşmenin taraflarının tacir olmadığı gibi ticari iş niteliğinde de olmadığı gözetilerek, hüküm altına alınan alacağın taşınmazların teslim edildiği tarihten işleyecek yasal faizi ile tahsiline hükmedilmesi gerekirken, avans faizi ile tahsiline hükmedilmiş olması, usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması HUMK'nın 438 inci maddesinin yedinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalı TOKİ'nin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinde yer alan "..avans faizi..." ifadesinin çıkartılarak yerine "yasal faizi" ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 80,70 TL peşin harcın davacıdan mahallinde alınmasına, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440 ıncı maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.