MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 23.08.1991 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; taşınmazlardaki ortaklığın aynen taksim yolu ile giderilmesine dair verilen 17.10.1992 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi dahili davalılar ..., ... ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davalılar ..., ... , ... aynen taksime karar verilmesini talep etmişlerdir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulü ile ortaklığın tarafların 07.10.1992 tarihli anlaşmaları uyarınca aynen taksim suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Davalı ... mirasçıları ..., ... ve ... ilamın zamanaşımına uğradığını ayrıca dava dilekçesinin kendilerine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğini, savunma haklarının kısıtlandığını ileri sürerek hükmü temyiz etmişlerdir.
Ortaklığın giderilmesi davalarında taşınmaz malların aynen taksimine ilişkin kararın Borçlar Kanunu"nun 125. maddesi uyarınca 10 yıl içinde tebliğe çıkarılması gerekir. Bu süre içinde kararın tebliğe çıkarılmaması halinde, taraflardan biri kararı temyiz ederek zamanaşımı iddiasında bulunabilir. Bu durumda istem yerinde görülürse esas hakkında inceleme yapılmaksızın hükmün bozulması gereklidir. (11.04.1940 günlü ve 15/70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı)
Somut olayda; davacı vekili 23.08.1991 tarihli dava dilekçesi ile, davalılar ile müştereken malik oldukları taşınmazlardaki ortaklığın satış suretiyle giderilmesini talep etmiştir. 07.10.1992 tarihli karar ile taşınmazlar hakkındaki ortaklığın aynen taksim suretiyle giderilmesine karar verilmiş ancak hüküm temyiz eden davalılara 30.05.2013 tarihinde tebliğ edilmiştir. Borçlar Kanunu"nun 125. maddesine göre her dava 10 yıllık zaman aşımına tabi olduğundan karar tarihi ile tebliğ tarihi arasında bu süre geçtiğinden anılan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Dairemizce esasa ilişkin temyiz incelemesi yapılması mümkün değildir.
Bu durumda zamanaşımı nedeniyle ortada incelenecek bir ilam mevcut olmadığından, mahkemece yeni bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının yatıranlara iadesine, 11.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.