Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/6584 Esas 2022/189 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kurum işleminin iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; ...Eczanesi’nin sahibi olduğunu, Anadolu Şifa Polikliniği’nce düzenlenen reçeteler hakkında davalı tarafından yapılan incelemeler neticesinde Kurumu zarara uğratmak amacıyla kasıtlı olarak Kuruma sahte reçete fatura edildiği gerekçesiyle Sosyal Güvenlik Kurumu kapsamındaki kişilerin Türk Eczacıları Birliği üyesi eczanelerden ilaç teminine ilişkin 2012 protokolünün 5.3.10. maddesi uyarınca 37.682,30 TL ceza uygulandığını ve yazılı olarak uyarıldığını, ancak söz konusu reçete adetleri ve bedelleri incelendiğinde herhangi bir usulsüzlüğün olmadığının anlaşılacağını, bu nedenle 12.02.2014 tarihli Kurum işleminin iptalini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; denetime uygun olarak düzenlenen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulü ile; Sosyal Güvenlik Kurum Başkanlığı, Kahramanmaraş Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü, Sağlık Sosyal Güvenlik Merkez Müdürlüğü'nün 12/02/2014 tarih 83770546 / 2.434.339 sayılı yazılı uyarı ve cezai şart kararının iptaline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine; Yargıtay (Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi’nin, 27/02/2018 tarihli, 2015/42696 esas, 2018/2524 karar sayılı ilamıyla "...hükme esas alınan bilirkişi raporunda sahte olduğu iddia edilen reçetelere ilişkin yeterli inceleme yapılmadan ve davacı iddiaları ile davalı savunmalarını karşılamaksızın; nedenleri açıklanmadan soyut bir değerlendirme ile sonuca varılmasının hatalı olması ve özellikle davalının savunmasında ifade ettiği 2008, 2009, 2010 yıllarında ortalama 10 reçete karşılamış olan davacı eczanenin 2011 yılında 1320 reçete karşılamış olması ve bu dikkate değer artışın nedenleri hükme esas alınan bilirkişi raporunda hiç irdelenmediğinden bu rapora itibar edilemez ve hükme esas alınamaz. O halde, mahkemece, Kurumun denetim servisince hazırlanan inceleme raporları ve ekleri taraflar arasındaki sözleşmenin niteliği, özel Anadolu Şifa Tıp Merkezi çıkışlı, sahte olduğu iddia edilen reçeteler, davalı kurum savunması gözetilerek, aynı tarihli ve aynı hastalar için düzenlenen reçeteler karşılaştırılmak suretiyle konusunda uzman içinde sayıştay denetçisi ve eczacı bilirkişilerin de yer aldığı bilirkişi kurulu oluşturulmak suretiyle cezai işleme konu sözleşme maddeleri tek tek değerlendirilerek taraf, mahkeme ve Yargıtay denetimine elverişli ve açıklayıcı olacak şekilde rapor hazırlanması sağlanmalı ve hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmelidir...'' gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulduğu belirtilerek, davacıya uygulanan kurum işleminden kaynaklanan cezai işlemin, reçete içerikleri değerlendirilmeden yalnızca reçete sayısındaki yıllara göre yüksek oranda artış nazara alınarak uygulandığı, eczanenin konumsal değişikliğinin yapılan soruşturmada dikkate alınmadığı, ancak konumunun değişmesi ile eczanenin hasta potansiyelinin de değişikliğe uğramış olabileceğinin soruşturmada değerlendirilmesinin gerektiği, cezai şarta dayanak olan soruşturmada yazılan reçetelerin gerçek olmadığına dair somut tespitlerin yapılmamış olması ve reçetelerin gerçek olmadığının kabul edilmesi durumunda dahi eczacı ve çalışanlarının sahte reçete düzenlenmesine dahil olduğuna ilişkin her türlü şüpheden uzak somut bir delilin soruşturma dosyasında olmaması neticesinde davanın kabulüne; Sosyal Güvenlik Kurum Başkanlığı, Kahramanmaraş Sosyal güvenlik İl Müdürlüğü, Sağlık, Sosyal Güvenlik Merkez Müdürlüğü'nün 12/02/2014 tarih 83770546/2.434.339 sayılı yazılı uyarı ve cezai şart kararının iptaline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı aleyhine yargılama gideri olarak harca hükmedilmesine yönelik re’sen yapılan temyiz incelemesinde;
Davalı SGK Başkanlığı'nın, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olması nedeniyle davacı tarafından karşılanan 50,40 TL harcın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün, HUMK'nın 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2 nolu bendine “davacının yatırdığı tüm harçların karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” cümlesinin eklenmesine, 3 nolu bendi çıkartılarak yerine; "3-Davacı tarafından karşılanan 3.123,25 TL yargılama giderinin davalı taraftan alınarak davacıya verilmesine," ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 6100 sayılı HMK'nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.