Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 223/3-d maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli ve üst Cumhuriyet savcıları tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.11.2007 gün ve 167/222 sayılı kararında belirtildiği üzere Ağır Ceza Mahkemesi nezdindeki C. savcılarının yargı çevresindeki Asliye ve Sulh Ceza Mahkemelerinin hükümlerine karşı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı 06.11.2012 tarihinde verilen hükme karşı 07.12.2012 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, Üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca REDDİNE karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın idaresindeki greyderle gündüz vakti, kasaba içindeki parke yol üzerinde durakladıktan sonra yeniden harekete geçtiği sırada, sağ taraftan aniden yola giren akli dengesi yerinde olmayan yayaya çarpması sonucu, yayanın tibia fibula parçalı açık kırık oluşacak şekilde yaralandığı ve bu yaralanmaya bağlı gelişen komplikasyonlar sonucu öldüğü olayda; olayı gören ve olay sonrasında müdahale eden tanıklar ... ve ..."ün, ölenin daha önce de araçların önüne aniden çıkarak kazalar geçirdiğini, olay sırasında yayanın nereden geldiğini görmediklerini beyan ettikleri, sanığın savunmasında yavaş şekilde ilerlediği sırada ölenin aniden sağdan yola girdiğini, hemen durduğunu ancak yayanın bacağının greyderin tekerine sıkıştığını beyan ettiği dikkate alındığında; sanığın aniden giren yayaya karşı alabileceği herhangi bir önlem bulunmadığından, atfedilebilecek kusur bulunmadığı anlaşılmakla; mahkemece de sanığın kusurunun bulunmadığı kabul edildiği halde, sanığın beraati yerine yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2- Hüküm fıkrasında, sanığın isminin “...” yerine “...” olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün ilk paragrafının “Her ne kadar sanık ... hakkında taksirle ölüme neden olma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 85/1, 53/6 maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmışsa da, sanığın kusurunun bulunmadığı sabit görülerek 5271 s.CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca sanığın BERAATİNE” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.