Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 5000 TL maddi ve 250 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesi


Davacı vekilinin 18.10.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle gözaltında kaldığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Maddi ve manevi tazminat miktarlarının ayrı değerlendirilemeyeceği dikkate alındığında, tebliğnamenin manevi tazminata ilişkin kısmın kesin olması nedeniyle temyiz istemlerinin reddine ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
Tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/132 Esas – 2009/37 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) terör örgütünün sair efradı olmak suçundan 2 gün süre ile gözaltında kaldığı ve yargılama sonunda 17.03.2009 tarihinde beraatine hükmedildiği, kararın 21.05.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 18.10.2012 tarihinde, işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekili ve davacı vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacının tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan asgari ücret üzerinden hesaplanacak 23,3 TL maddi kazanç kaybının maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, davacının öğrenci olduğu ve çalıştığına dair belge bulunmadığı gerekçesiyle bu yöndeki talebin reddine karar verilmesi,
2- Tazminat davasının dayanağı olan İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/132 Esas – 2009/37 Karar sayılı dosyasında, dosyaya ibraz edilen 21.09.2012 tarihli serbest meslek makbuzuna ait ödemenin beraat kararından sonra düzenlendiği anlaşılmakta olup, maddi tazminat hesabında nazara alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye stinaden maddi tazminatın "23,3 TL"ye" indirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.