MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nun 168. maddesinde düzenlenmiş olan etkin pişmanlık hükümlerinin ancak suçun tamamlanmasından sonra uygulanabileceği, somut olayda hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kaldığının anlaşılmasına karşın, suça teşebbüs ile etkin pişmanlık hükümlerinin bir arada uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Suç tarihi itibarıyla sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nun 142/1-a maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun yaptırımının alt sınırının 2 yıl hapis cezası olarak düzenlendiği halde, sanık hakkında temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi sureti ile eksik ceza tayin edilmesi,
3-Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine dair 27.10.2010 tarihli hükmün bozulmasına dair Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 07.12.2016 tarih, 2015/13192 Esas ve 2016/9319 Karar sayılı ilamında eylemin bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturduğu ancak mala zarar verme eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesinde göz önünde bulundurulacağının belirtilmesine karşın hırsızlık suçuna dair yasada düzenlenen yaptırımın alt sınırından dahi az ceza belirlenmesine dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
4-Kabule göre de;
a-5237 sayılı TCK"nun 142/1-a, 143. maddeleri ile belirlenen 1 yıl 4 ay hapis cezasından aynı Kanunun 35 ve 168/2. maddeleri ile yapılan indirimler sonucunda hesap hatası ile sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi,
b-28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; "Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet Savcısı"nın kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir.
Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir." düzenlemesi gereğince sanık hakkında hükmedilen 3.620 TL adli para cezasının ödenmemesi durumunda, hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.