Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/2340 Esas 2022/9673 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca sanığın etkin pişmanlık müessesesinden yararlanabilmesi için sanığa kaçak eşyaya mahsus tespit varakasında yer alan dava konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar tutarın ihtar edilmesi gerektiği, bu kapsamda duruşma günü ile etkin pişmanlık ihtaratını içeren ancak ödenmesi gereken miktarın ve duruşmaya gelmez ise yokluğunda karar verilebileceği hususlarının gösterilmediği tebligatın sanığın bilinen en son adresi de olan mernis adresine 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasanın 21/1. maddesine göre çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın 22/01/2021 tarihinde sanığın adresten taşınmış olması nedeniyle bila infaz iade edildiği, bu aşamadan sonra sanığa 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca tebligat yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığa usulünce etkin pişmanlık ihtaratında bulunulmadan ve bozma ilamından sonra usulünce duruşma gün ve saatini bildirir bozma ilamı ekli meşruhatlı tebligat yapılmadan duruşma açılıp yokluğunda karar verildiği gibi etkin pişmanlık miktarı ile ilgili ödeme konusunda son celse sanık ile görüşmek için tekrar süre isteyen sanık müdafiinin bu talebi hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK.nun 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra, 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunması,
3-Yargılama giderleri ile ilgili olarak, 5271 sayılı CMK.nun 324. maddesinin 2. fıkrasında "Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir.” şeklindeki açık hükmü ile Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 26/05/1935 gün ve 111/7 sayılı "yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmedir" ve yine Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 02/05/1966 gün ve 4/3 sayılı "tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktarda yükleteceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığın yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması gerektiğini” belirten kararları karşısında, hükmün esasını oluşturan kısa kararda, sanığın yükümlülüğünü öğrenmesi ve buna göre yargılama giderleri yönünden temyiz yoluna başvurup başvurmayacağı hususunda karar vermesine imkan tanımak için, yargılama giderlerinin kime yükleneceğinin ve bu yükümlülüğün ne miktar olacağının belirtilmesi gerektiği gözetilmeksizin kısa kararda yargılama gideri kısmı boş bırakılarak yargılama giderleri ile ilgili miktar açıklanmadan usul ve yasaya aykırı hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca sonuç cezada sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.