MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 8. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 4. İŞ)
TARİHİ : 20/09/2011
NUMARASI : 2010/853-2011/827

DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalılar avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.01.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılar adına Avukat C.. S. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi, 12/01/2007-23/07/2010 tarihleri arasında davalılara ait işyerinde aralıksız tır şoförü olarak çalıştığını, davalı işverenin geçerli bir sebep göstermeden tek taraflı olarak sona erdirdiğini, haftanın 7 günü saat 08:00-20:00 saatleri arasında resmi tatiller dahil çalıştığını, beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, genel hafta tatili alacağı fazla mesai alacağı ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir..
Davalı işveren, davacının iddialarının doğru olmadığını, davacının 23/07/2010-04/08/2010 tarihleri arasında izinsiz ve haklı bir nedene dayanmadan işe gelmediğini, bu sebeple davacının işine son verildiğini, işyerinde haftada 6 gün 08:30-18:00 saatleri arasında çalışma olduğunu, fazla mesai çalışması yapılmadığını, fazla mesai alacağı yıllık izin ücreti alacağının olmadığını ileri sürdüğünü davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, dinlenen davacı tanığı beyanına göre çalışma şartlarının ağırlığı ve fazla çalışma ödenmemesi sebebiyle davacının ayrılmış olmakla iş akdinin davacı tarafça haklı nedenle sona erdirildiği kabul edilerek ihbar tazminat talebinin reddine ve 2 bilirkişi raporundaki hesaplamaların 1 seçeneği doğrultusunda fazla mesai, bayram ve hafta tatili alacak kaleminden hakkaniyet indirimi yapılarak kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
Kararı yasal süresi içinde davalılar vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi dava dilekçesinde 08:00-20:00 saatleri arasında günde 12 saat çalıştığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti isteklerinde bulunmuş, davacı tanıklarından biri çalışma saatlerini açıklamaksızın günde 12 saat çalıştıklarını belirtmiş, davacının diğer tanığı ise 07:00- 18:00/19:00 saatleri arasında çalışma olduğunu vurgulamıştır. Davalı tanıkları ise 08:00/08:30- 18:00 saatleri arasında çalışmayı belirtmişlerdir.
Bilirkişi hesap raporunda tanık beyanlarının ortalamalarına göre 08:00-18:00 arası haftada 6 gün çalışma esasına göre günde 1.5 saat ara dinlenme düşülerek 54 saat çalışma hesaplanmış ve 9 saati fazla çalışma olarak değerlendirilmiştir. İtirazlar üzerine alınan ikinci bilirkişi raporunda ise günlük çalışma saatleri 08:00-19:00 arası kabul edilerek haftada 12 saat fazla çalışma hesaplanmıştır. Mahkemece ikinci rapora itibar edilerek isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Dosyada ispat konusunda yazılı delil bulunmadığı için tanık beyanlarına göre sonuca gidilmesi gerekir. Davalı tanıkları günlük mesai bitimini 18:00 olarak açıklamışlar. Davacının tanığı 18:00/ 19:00 olarak bildirmiştir. Bu durumda mesai bitiminin 18:00 olarak kabulü gerekir. İlk bilirkişi raporuna göre indirim husus da değerlendirilerek fazla çalışma kabul edilmelidir.
3- Davacı işçi yıllık izin ücreti talep etmiş, davalı işveren 2007 ve 2008 yıllarına ait izin belgeleri sunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda belgelerin izin talebini içerdiği ve kullandırıldığının belli olmadığı gerekçesiyle belgeler dikkate alınmaksızın izin hesaplama yapılmış, ikinci seçenek olarak da belgeler geçerli sayılırsa bakiye izin ücreti hesaplanmıştır. Mahkemece izin konusunda değerlendirme yapılmaksızın ilk seçeneğin kabulüne karar verilmiştir.
Dosyada yer alan izin belgelerinde işçinin imzası yer almakta olup 2007 yılı yıllık izninin kullanılacağı tarihler belirtilmiştir. Diğer izin belgesinde de 2008 yılı izninin kullanılacağı tarihler gösterilmiştir. Davacı işçi yıllık 2007 yılı izninin kullanmamış olsaydı bir sonraki izin talep dilekçesinde 2008 yılından bahsetmeksizin 2007 yılı iznini talep etmeliydi. Bu durumda işverence sunulan birbirini izleyen izin talep dilekçelerinin yıllık izin kullanımına dair işçiden sadır olan belge niteliğinde olduğu kabul edilmelidir. Bu konuda 2. bilirkişi raporunun 2. seçeneğine göre isteğin kabulüne karar verilmelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalılar yararına takdir edilen 1.100.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.