Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, eksik incelemeye ve teşdide; katılan vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Ölenin yasal mirasçılarının sanıktan şikayetçi olmamalarına ve mirasçılar vekilinin şikayetlerinin hakkında beraat kararı onanan diğer sanığa yönelik olduğunu beyan etmesine rağmen, kendilerini vekil ile temsil ettiren katılanlar lehine, sanık aleyhine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli
olduğundan, hüküm fıkrasının temel cezanın belirlenmesine ilişkin ilk bendindeki ""suç sebepleri ve saikleri" ibareleri ile hüküm fıkrasının mirasçılar lehine vekalet ücreti ile ilgili 9. bendinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.