MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 04.07.2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulü ile satış suretiyle ortaklığın giderilmesine dair verilen 16.07.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... vekili ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, 27, 53, 193, 349, 350, 405, 501 ve 534 parsel sayılı taşınmazların satış suretiyle ortaklığının giderilmesini istemiş, bilahare 349, 350, 405, 501 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin taleplerinden vazgeçmiştir.
Davalı ... vekili, taksimi mümkün olmayan taşınmazların satış suretiyle ortaklığının giderilebileceğini ancak 27 ve 193 parsel sayılı taşınmazlar açısından aynen taksim mümkün olduğundan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalılar davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, 349, 350, 405, 501 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin davanın feragat nedeniyle reddine, 27, 193, 53, 534 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin davanın kabulü ile satış suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... vekili ile davalı ... temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, dava konusu 53, 534, 349, 350, 405, 501 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2-Dava konusu 27 ve 193 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalardır. Bu davalarda davalı da davacı gibi aynı haklara sahiptir. Bu nedenle davacının satış suretiyle paylaşma istemesi davalıların aynen paylaşma istemesine engel teşkil etmez.
Paydaşlığın giderilmesi davalarında mahkemece malın aynen bölünerek paylaştırılmasına karar verilebilmesi için taşınmazın yüzölçümü, niteliği, pay ve paydaş sayısı ve tarım arazilerinin niteliği ile imar mevzuatına göre aynen bölüşmenin mümkün olup olmadığının araştırılması gerekir. Taşınmazın önemli ölçüde bir değer kaybına uğraması söz konusu ise aynen bölünerek paylaştırılmasına karar verilemez. Keza paydaşlar rıza göstermedikleri takdirde taşınmazın bir bölümü paylı bırakılamaz.
Aynen bölünerek paylaştırmanın (taksimin) mümkün olması durumunda bölünen parçaların değerlerinin birbirine denk düşmemesi halinde eksik değerdeki parçaya para (ivaz) eklenerek denkleştirme sağlanır. Davada paydaşlar arasında anlaşma olmadıkça hakim kendiliğinden bazı taşınmazların bir kısım paydaşlara, kalanın diğer paydaşlara verilmesi şeklinde aynen bölünerek paylaştırmaya karar veremez.
Aynen bölünerek paylaştırma (taksim) halinde teknik bilirkişiye ifraz (taksim) projesi düzenlettirilerek bu projeye göre taşınmaz belediye veya mücavir alan hudutları içerisinde ise belediye encümeninden karar alınmak suretiyle belediyeden, belediye dışında ise il idare kurulundan İmar Yasası ve Yönetmeliğine göre bölüşmenin (taksimin) mümkün olup olmadığı sorulur. İfraz projesinde kimlere nerelerin verileceği konusunda paydaşlar anlaşamazlar ise hakim huzurunda kura çekilerek belirlenir.
Onay makamından olumsuz cevap gelmesi halinde paydaşlığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi gerekir.
3194 Sayılı İmar Kanununun 16. maddesiyle belediye ve mücavir alan hudutları içindeki taşınmazların ifrazının Belediye Encümenlerince, bu alanların dışında bulunan taşınmazların ifrazlarının ise İl İdare Kurullarınca onaylanması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Aynı maddenin son fıkrasına göre belirlenen bu esasların paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davalarında da uygulanması gerekmektedir.
Somut olaya gelince; Mahkemece yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda 27 ve 193 parsel sayılı taşınmazların ifrazının mümkün olduğu belirtilmiş ve davacı vekili tarafından bu parsellere yönelik aynen taksimin araştırılması ve yargılamanın uzamaması açısından bu parsellere ilişkin davanın ayrılması istenmiştir. Bu durumda mahkemece bu taşınmazların aynen taksiminin mümkün olup olmadığının tespiti için mahallinde uzman bilirkişi marifetiyle keşif yapılmak suretiyle yukarıdaki esaslar çerçevesinde aynen taksimlerinin mümkün olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle 53, 534 parsel sayılı taşınmazların satışı suretiyle ortaklığın giderilmesine, 349, 350, 405, 501 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin davanın feragat nedeniyle reddine ilişkin hükmün ONANMASINA, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle 27 ve 193 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin hüküm sonucunun BOZULMASINA, onanan kısım için taşınmaz malın satış bedelinden payına düşecek paranın binde 11,38 oranında hesaplanacak onama harcından peşin alınan 24,30 TL’nin mahsubu ile bakiyesinin temyiz edenlerden alınmasına, 20.12.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.