MAHKEMESİ:AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının artırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı lehine boşanma ilamı ile hükmolunan 10 TL yoksulluk nafakasının 400 TL"ye artırılmasını istemiştir.Davalı vekili, davalının borçlu olduğunu, müşterek çocukları yurdışında okuttuğunu, yurtdışında malvarlığı olmadığını, davacının çalışabilecek durumda olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur..Mahkemece, davanın kabulü ile 10 TL olan yoksulluk nafakasının 400 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.TMK"nun 175.maddesinde “Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer tarafın mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir.” 176/4.maddesinde de “tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.”Taraflar ... 3.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 24.11.1998 tarih ve 1996/1101 Esas-1998/1114 Karar sayılı ilamıyla boşanmışlardır. Boşanma ilamı ile davacı kadın lehine aylık 10 TL yoksulluk nafakasına hükmolunmuş, karar 27.05.1999 tarihinde kesinleşmiştir. İş bu dava ise 01.03.2010 tarihinde açılmıştır.Buna göre; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve özellikle ekonomik göstergelerdeki değişim ile TÜİK"in yayınladığı ÜFE artış oranı nazara alındığında takdir edilen miktar çok olup, TMK 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır. Mahkemece, endekse göre uygun bir miktarda nafaka artışına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.