MAHKEMESİ : CEYHAN KADASTRO MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/10/1966 - 08/11/1967 TAVZİH KARARI
30/03/2012 EK KARAR
NUMARASI : 1966/7-1966/34

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay bozma ilamında özetle; "Hazinenin davadan feragat ettiği ancak davalılar lehine hükmedilen vekalet ücretinin fazla olduğu, diğer yandan davalılar tarafından açıldığı bildirilen veraset iptali davasının sonucunun beklenmesi veya mahkemece verasete ilişkin uyuşmazlığın çözülerek karar verilmesi" gereğine değinilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine, çekişmeli 126, 130 ve 131 parsel sayılı taşınmazların tamamının 384 pay kabul edilerek 126 pay H.., 63 pay R.., 63 pay A.. 12 pay İ... 15 pay M.., 15 pay E.., 15 pay Hava, 15 pay L.., 15 F.., 15 pay E.. adına payları oranında tesciline karar verilmiştir. Mahkemenin bu kararına karşı davalı A.. tarafından pay-payda uyumsuzluğu bulunduğu ileri sürülerek tavzih isteminde bulunulmuş, mahkemece duruşma açılmadan evrak üzerinde yapılan inceleme sonunda 08.11.1967 tarihli aynı esas ve karar nolu ek karar ile istemin kabulü ile taşınmazların tamamının 384 pay kabulü ile 15 pay E.., 15 pay Meryem, 15 pay Latife, 15 pay F.., 15 pay E. 141 pay Hamza, 78 pay R.. 78 pay A..12 pay İ.. adına tapuya tesciline karar verilmiştir. H.. C..mirasçısı A.. C.. vekilince müvekkilinin kök murisi H.. C.."e hisse verilmediği belirtilerek 27.03.2012 tarihinde bu kararın temyiz edilmesi üzerine, mahkemece 30.03.2012 tarihli ek karar ile temyiz başvurusunun kararın kesinleşmiş olması nedeni ile reddine karar verilmiş bu ek karar H.. C.. mirasçısı A.. C.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Mahkeminin 21.10.1966 tarih 1966/7-1966/34 karar sayılı kararına yönelik aynı esas ve karar numaralı 08.11.1967 tarihli verilen tavzih kararı davanın taraflarına tebliğ edilmeyip sadece tavzih talebinde bulunan A... A.."e tebliğ edilmiş bulunduğundan tavzih kararının yöntemine uygun biçimde kesinleştirildiğinden söz edilemeyecektir. Bu nedenle tavzih kararı kesinleşmemiş olduğundan mahkemenin iş bu tavzih kararını temyiz isteminin süreden redde ilişkin 30/03/2014 tarihli ek kararın yerinde olmadığından kaldırılmasına,
2- Tavzih kararı yönünden yapılan temyiz incelemesinde; Mahkemece tavzih talebi taraflara tebliğ edilmeden ve ayrıca talebin niteliği gereği duruşma açılmadan evrak üzerinden karar verilmesi doğru değildir. Hal böyle olunca; Mahkemece HMK"nın 304 ve devamı maddeleri gereği tavzih dilekçesi davanın taraflarına tebliğ edilmeli, duruşma açılmak sureti ile ihtilaf incelenmeli, pay ve payda eşitsizliğinin sebebi tespit edilerek bunun sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsiz olduğu gibi, kabule göre de, tavzih yolu ile yeni hüküm oluşturarak ve Havva"nın payının tümden ortadan kaldıracak şekilde hüküm kurulması da isabetsiz olup, mahkemenin 08.11.1967 tarih 1966/7-1966/34 karar sayılı kararının BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.