MAHKEMESİ:İş Mahkemesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, sürekli işgöremezlik derecesinin düşürülmesine ilişkin Kurum işleminin iptali ile, yersiz ödeme nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, eski sürekli işgöremezlik derecesi üzerinden işgöremezlik geliri alması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, davacının iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik derecesinin %31,2 olarak belirlenip, sürekli işgöremezlik geliri bağlandıktan sonra, taraf olmadığı rücu davasında alınan Adli Tıp raporuna göre, sürekli işgöremezlik derecesinin %12,3"e düşürüldüğünü, Kurum tarafından aylığın azaltıldığını ve 57.826,64TL yersiz ödeme nedeniyle aleyhine borç çıkarıldığını ifade ederek, rücu dosyasında sürekli işgöremezlik derecesinin düşürülmesine ilişkin Kurum işleminin iptalini, yersiz ödeme nedeniyle borçlu olmadığının tespitini, eski sürekli işgöremezlik derecesi üzerinden işgöremezlik geliri alması gerektiğinin tespitini talep ve dava etmiştir.Mahkemenin 12/06/2017 tarihli kararında, davacının 09/08/1994 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından ...2. İş Mahkemesi"nin 2015/681 Esası ile açılan rücu davasında Yargıtay 10. Hukuk Dairesi"nin 2016/2732 Esas 2016/10766 Karar sayılı Onaması ile kesinleşen karara ve karara dayanak yapılan ATK 3. İhtisas Kurulu ile İkinci Üst Kurulu raporlarında belirlenen, kaza tarihinden itibaren %12,3 sürekli iş göremezlik oran tespitine istinaden, eldeki yargılamada Kurum işleminin doğru olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi"nin 07/11/2017 tarihli kararında, oy çokluğu ile davacı istinafının esastan reddine karar verilmiştir.Dairemizin 11/10/2018 tarihli ilamında, Kurumun hatalı işlemi ile yersiz ödemenin yapıldığı, bu nedenle 5510 sayılı Yasa"nın 96. Maddesine göre karar verilmesi gerektiği ifade edilerek kararın bozulmasına karar karar verilmiştir.Bozma ilamına uyan Mahkemece bu defa 29/03/2019 tarihli kararda, davacıya yüksek işgöremezlik oranı üzerinden yapılan ödemelerin tıbbi evraka dayanması, sağlık raporlarındaki farklılığa bağlı Kurum zararında sigortalının veya Kurumun kusurlu davranışı olmadığı değerlendirmesiyle davacının almış olduğu iş kazası kolundan geliri tüketeceği ve günümüz koşullarında elinde kalan bir miktarın bulunmadığı kanaatiyle, davanın kısmen kabulüne, davacının iş kazasına bağlı olarak sürekli işgöremezlik derecesinin daha düşük belirlenmesi ve buna bağlı gelirinin azaltılması yönündeki Kurum işleminin iptali talebinin reddine, Kurum tarafından 57.826,64TL fark aylıkların iadesine yönelik işlemin ise iptaline ve davacının borcu bulunmadığının tespitine karar verilmiştir.Dosya içindeki kayıt ve belgelere göre davacının 09/08/1994 tarihinde iş kazası geçirdiği, Kurum tarafından %31,20 sürekli işgöremezlik derecesi üzerinden sürekli işgöremezlik gelirinin bağlandığı, davalı Kurum tarafından açılan rücu davasında, davalı işverenin sürekli işgöremezlik oranına itiraz etmesi üzerine, Yüksek Sağlık Kurulundan alınan raporda davacının iş göremezlik oranının %31,2 olarak belirlendiği, bu rapora itiraz edilmesi üzerine Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulundan alınan 30/07/2010 tarihli raporda iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezlik oranının %12,3 olarak belirlendiği, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan alınan 12/04/2012 tarihli raporda, iş kazası nedeniyle davacıdaki iş göremezlik oranının %12,3 olarak belirlendiği, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından açılan rücuen tazminat dosyasındaki kararının, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi kararıyla onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.5510 sayılı Yasa’nın “Yersiz Ödemelerin Geri Alınması” başlıklı 96. maddesinde; "Kurumca işverenlere, sigortalılara, isteğe bağlı sigortalılara gelir veya aylık almakta olanlara ve bunların hak sahiplerine, genel sağlık sigortalılarına ve bunların bakmakla yükümlü olduğu kişilere, fazla veya yersiz olarak yapıldığı tespit edilen bu Kanun kapsamındaki her türlü ödemeler,
a) Kasıtlı veya kusurlu davranışlarından doğmuşsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla on yıllık sürede yapılan ödemeler, bu ödemelerin yapıldığı tarihlerden,
b) Kurumun hatalı işlemlerinden kaynaklanmışsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla beş yıllık sürede yapılan ödemeler toplamı, ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren yirmidört ay içinde yapılacak ödemelerde faizsiz, yirmidört aylık sürenin dolduğu tarihten sonra yapılacak ödemelerde ise bu süre sonundan, itibaren hesaplanacak olan kanunî faizi ile birlikte, ilgililerin Kurumdan alacağı varsa bu alacaklarından mahsup edilir, alacakları yoksa genel hükümlere göre geri alınır. ” hükmü yer almaktadır.Bu kapsamda, bozma gereğinin yerine getirilmediği, temyize konu kararın usule ve yasaya aykırı olduğu anlaşılmakla, Mahkemece yapılacak iş, dava konusu edilen ve Kurum tarafından iadesi istenilen rakamın, incelemeye esas olacak şekilde ayrıntılı tablosunun Sosyal Güvenlik Kurumundan celp edilmesi, 5510 sayılı Yasa"nın 96/b maddesi kapsamında geriye dönük 5 yıl ile sınırlı şekilde yersiz ödemenin hesap bilirkişisi marifetiyle belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesinden ibarettir. O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 11/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.