Davacı ... ile davalı ...Ş. arasındaki menfi tespit ve tazminat davasına dair Ankara (Kapatılan) 15. Tüketici Mahkemesinden verilen 02/03/2016 tarihli ve 2014/2667 Esas 2016/333 Karar sayılı hükmün onanması hakkında Dairece verilen 25/03/2019 tarihli ve 2017/16437 Esas 2019/2520 Karar sayılı ilama karşı davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmesi üzerine, dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1- Davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin incelenmesinde;
HUMK"nın 5219 ve 5236 sayılı kanunlarla değişen 440 ıncı maddesinin üçüncü fıkrasının birinci bendine göre, 19.680 TL’ den az olan davalara ait hükümlerin onanması ya da bozulmasına ilişkin Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltilmesi yoluna gidilemez.
Aynı kanunun 427 nci maddesinin dördüncü fıkrasında; alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, kesinlik sınırının asıl istemin kabul edilmeyen bölümüne göre belirleneceği;
Beşinci fıkrasında; 440 ıncı maddenin üçüncü fıkrasının birinci bendindeki karar düzeltme sınırının belirlenmesinde dördüncü fıkra hükmünün kıyasen uygulanacağı, hüküm altına alınmıştır.
Yapılan bu açıklamalara göre; mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, yukarıda belirtilen karar düzeltme sınırının altındadır.
Düzeltilmesi istenilen Dairemiz kararında ise, maddi hataya dayalı olarak karar düzeltme yolu açık yazılmıştır.
Yukarıda açıklanan nedenle, davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekir.
2- Davacı vekilinin katılma yolu ile karar düzeltme isteğinin incelenmesinde;
Davacı vekili, Yargıtay ilamına karşı tebliğden sonraki 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunmamış, ancak davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesine karşı verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) kararın düzeltilmesi isteğinde bulunmuştur.
Ancak; katılma yoluyla karar düzeltme hakkı, asıl karar düzeltme isteğine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl karar düzeltme dilekçesinin, karar düzeltme süresi içerisinde ve kendisi yönünden karar düzeltme istenebilecek bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesi, yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle, davacı vekilinin katılma yoluyla verdiği karar düzeltme dilekçesinin de reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalı vekiline iadesine, 21/01/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.