MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ücret, yol, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01.03.2011- 04.10.2011 arası çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, ihbar tazminatı ile ücret, fazla çalışma, yol ücreti, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendisine yüklenen ödevleri layıkı ile yerine getirmediğini, iş sözleşmesinin bu sebeple haklı sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin tazminat ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin davalı işveren tarafından ispatlanamadığı değerlendirilerek, delil durumuna göre istekler kısmen hüküm altına alınmıştır
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yapıldığını işçinin, karşı iddiayı ve özellikle fazla çalışma ücretinin ödendiğini ise işverenin ispatlaması gerekir. İlke olarak işçi fazla çalışma yaptığını veya tatillerde çalıştığını yazılı deliller dışında tanıkla da ispatlayabilir. İş yerinde çalışma düzeninı bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıkların beyanlarına itibar edilerek davacının fazla çalışma alacağı hesaplanmış ve mahkemece bu ./..
alacağa ilişkin talep hüküm altına alınmıştır. Oysa tanıklardan biri 2011 yılı iki – üç ay birlikte 07.00-18.00 arası çalıştıklarını belirtirken diğer tanığın kendi çalışma süresi ya da fazla çalışmaya ilişkin her hangi bir beyanı bulunmamaktadır. Tanıkların beyanları ancak birlikte çalıştıkları döneme dair ispat aracı olabileceğinden, davacının fazla çalışma alacağının tanık ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak hesaplanması gerekirken tüm çalışma dönemi dikkate alınarak hesaplama yapılması isabetsizdir.
Öte yandan davacı dava dilekçesinde 08.00-18.00 arası çalıştığını haftanın üç günü 23.00 e kadar çalışma yaptığını beyan ettiği halde; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 07.00-18.00 arası çalıştığı ve haftada oniki saat fazla çalışma yaptığı hesaplanmıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesine göre davacnını mesai başlangıç saati yönünden talep aşılarak karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




...