MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin 03.01.2011 tarihinde haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 13.04.2010 tarihinde işe başladığını, kesintili çalıştığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma yapıldığını işçinin, karşı iddiayı ve özellikle fazla mesai ücreti ödendiğini ise işverenin ispatlaması gerekir. İlke olarak işçi fazla çalışma yaptığını veya tatillerde çalıştığını yazılı deliller dışında tanıkla da ispatlayabilir. İşyerinde çalışma düzeninı bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, fazla çalışma alacağı ihtilaf konusu olup, yargılama sırasında dinlenen davacı tanık beyanlarına göre sözkonusu alacak hesaplanarak hükme bağlanmıştır. Davacı tanıklarının her ikisi de davacı ile birlikte altı ay çalıştıklarını belirtmiş ise de hangi tarihler arasında olduğuna ilişkin beyanda bulunmamıştır. Davalı tanığı ise davacının Mart 2010- eylül 2010 arası çalıştığını mesainin 08.00-18.00 arası olduğunu belirtmiştir. Tanıkların beyanları ancak birlikte çalıştıkları döneme dair ispat aracı olabileceğinden, davacının fazla çalışma alacağının tanıklar ile birlikte çalıştığı altı ay süre ile sınırlı olarak hesaplanması gerekir.
Öte yandan hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 07.00-18.00 arası çalıştığı ve haftada oniki saat fazla çalışma yaptığı hesaplanmış ise de davacı tanığın günde 10-11 saat çalıştıklarına ilişkin beyanı ile davalı tanığın 08.00-18.00 arası mesai saatine ilişkin beyanı birlikte dikkate alındığında davacının haftanın altı günü 08-18 arası arası çalıştığı, ara dinlenme mahsubu ile haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Mahkemece bu kabul doğrultusunda fazla çalışma alacağı hesaplanması ve hesaplanan bu miktardan uygun bir indirim yapıldıktan sonra alacağın hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

...