MAHKEMESİ : İstanbul 14. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2010/254-2013/303

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı İ.. H.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı İlyas"ın sürücüsü ve işleteni olduğu aracın karşıdan karşıya geçmekte olan davacıların murisi H.. Ö.."a çarpması sonucun da meydana gelen kazada muris H.. Ö.."ın öldüğünü,kazada davalı otomobil sürücüsünün asli kusurlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, destekten yoksun kalma tazminatı ve cenaze gideri olarak 1.000,00 TL maddi tazminat ile tüm davacılar için ayrı ayrı 15.000,00"er TL den toplam 60.000,00 TL manevi tazminatın murisin ölüm tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı İ.. H.. vekili, kazada asıl kusurun yola birden çıkan ve yaşı nedeniyle tam görmeyen müteveffada olduğunu, olaydan yaklaşık bir hafta sonra tiner ile vücudunun %70"inin yakıldığını, yoğun bakımda tedavi gördüğünü, failleri bulunmasada davacılardan kazadan sonra tehdit telefonları aldığı için büyük olasılıkla yakma olayını onların gerçekleştirdiğini, cezasını fazlasıyla bu nedenle çektiğini, talep edilen manevi tazminatın fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ....Sigorta AŞ vekili, maddi tazminattan poliçe limiti ile sınırlı olarak sorumlu olduklarını, manevi tazminattan ise sorumlu olmadıklarını savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 500,00 TL maddi tazminatın murisin ölüm tarihi olan 13.04.2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı Z.. Ö.."a verilmesine, fazlaya ilişkin sitemin reddine; manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile her bir davacı için 7.500,00 TL den toplam 30.000,00 TL manevi tazminatın murisin ölüm tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı İ.. H.."dan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı İ.. H.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma, cenaze gideri ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı İ.. H.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- HUMK"nın 75/2 . maddesinde, "dava dilekçesindeki talep sonucu açık değilse, mahkeme, davacıya talep sonucunu açıklatırmalıdır" şeklinde düzenlenmiştir. Buna göre anılan maddede hakim, davada müphem ve çelişik gördüğü iddia ve sebepler hakkında açıklama isteyebilir denilmektedir. Esasen bu sadece hakime tanınan bir yetki değil, aynı zmanda hakime verilen bir ödevdir. (Baki Kuru, sayfa 287,7.parağraf).
Somut olayda davacılar vekili dava dilekçesinde cenaze gideri ile ilgili talebini ayrıca rakam olarak belirtmemiş, mahkeme de davacı tarafa bu talebini açıklattırmamış ve hükmedilen 500,00 TL maddi tazminatın ne kadarının cenaze gideri olduğu belirtilmemiş, cenaze gideri konusunda ayrı bir hüküm kurulmamıştır.
Bu halde öncelikle mahkemece davacılar vekiline, destekten yoksun kalma tazminatı ve cenaze gideri talebinin ayrı ayrı ne kadar olduğu açıklatırılmalı, akabinde her bir kalem için taraflardan delil ve belgelerini ibraz etmeleri istenerek, tüm delillerin toplanması ve mevcut toplanan delillere göre araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre karar vermek gerekirken cenaze gideri konusunda ayrıca hüküm kurulmaması doğru görülmemiştir.
3-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi

amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Somut olayda, davacıların murisi H.. Ö.."ın yaşı, kazanın meydana geliş biçimi, tarafların kusur durumu, kaza tarihi ve tarafların sosyal ve ekonomik durumularına ilişkin hususlar birlikte değerlendirildiğinde, davacılar için ayrı ayrı takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve tüm davacılar yönünden manevi tazminat miktarı bir miktar artırılmak suretiyle hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numralı bentte açıklanan nedenlerle davalı İ.. H.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı İ.. H.. vekilinin, 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı İ.. H.."a geri verilmesine 29.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.