MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında,... Köyü 127 ada 5 parsel sayılı 104.308 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Temmuz 2003 tarih ve 2 numaralı tapu kaydı nedeniyle tarla ve zeytinlik niteliğiyle davalılar adına tesbit edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, taşınmazın kesinleşen orman sınırları içinde kaldığı, kesinleşen orman sınırı içinde kalmasa dahi, fiilen orman örtüsü ile kaplı orman sayılan yer olduğu iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemece davanın reddine, taşınmazın tesbit gibi davalılar adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 01.07.2009 gün ve 8764-11046 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle "Aynı köyde bulunan ve daha önce Dairede temyiz incelemesi yapılan, birbirine bitişik ya da yakın komşu olan ve gerçek kişiler adına belgesiz zilyetliğe dayanılarak tesbit tutanakları düzenlenen parseller hakkında, Orman Yönetimi ve Hazine tarafından birlikte ya da ayrı ayrı dosyalarda açtıkları davalarda bu parsellerin kesinleşen orman sınırları içinde kaldığı, orman sınırları içinde kalmasa bile üzerindeki bitki örtüsü ve toprak özelliği nedeniyle orman sayılan yer olduğu iddia edilmiştir. Mahkemece, kesinleşmiş orman kadastro tutanak ve haritalarıyla, eski tarihli haritaların uygulanmasına dayalı araştırma, inceleme sonucu düzenlenen uzman bilirkişi raporlarında, çekişmeli parselin kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları dışında kaldığı gerekçesiyle davaların reddine karar verilmiş ise de, uzman bilirkişi raporuna eklenen 1963 tarihli memleket haritasında çekişmeli parsellerin bulunduğu yerin iğne yapraklı ağaç rumuzu ile işaretlenen alanda kaldıkları, bir bölümünün hava fotoğrafında da koyu renkli alanda işaretlendiği, yine bilirkişi raporunda eğimlerinin yüksek olduğu, teraslama ile düşürüldüğü, üzerlerinin zeytin ve zeytin delicesi ile yer yer maki florası ile kaplı bulunduğu, üzerindeki ağaç varlığının bir kısmının 2006 yılında çıkan yangın sırasında yandığı, bazı dosyalarda iki kez keşif yapıldığı, bu keşifler sonunda uzman bilirkişiler Selçuk Simsar ve Ali Altınçekiç tarafından hazırlanan raporlarda taşınmazın eğimi ile üzerlerindeki ağaçların sayısı ve yaşı bakımından birbiriyle çelişkili olduğu, aşı yaşlarının belirtilmediği, yüksek eğimli funda ve makilerle kaplı alanların orman ve toprak muhafaza karakteri taşıması nedeniyle 6831 sayılı Kanunun 1/J maddesi kapsamı dışında aynı Kanunun 1/1. maddesi gereğince orman sayılan yer olacağı, Orman Kanununun 1. maddesinin ikinci fıkrasının (İ) bendinde “Sahipli arazideki aşılı ve aşısız zeytinliklerle, özel yasası gereğince Devlet Ormanından tefrik edilmiş ve imar ıslah ve temlik şartları yerine getirilmiş bulunan yabanî zeytinlikler ile 9/7/1956 tarihli ve 6777 sayılı Kanunda tasrih edilen yabanî ve aşılanmış fıstıklık, sakızlık ve harnupluklar”ın orman sayılmayacağı, kabul edilmişse de, çekişmeli taşınmazlara ait bu yollarla oluşturulan her hangi bir tapu kaydına dayanılmadığı, 3573 sayılı Kanun gereği yapılmış bir tahsisin de bulunmadığı,
O halde; mahkemece, eski tarihli ve yine kadastro tesbit tarihinden 15-20 yıl öncesine ait memleket haritası, hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ilgili yerlerden getirtilip, yeniden yapılacak keşifte, taşınmazın orman ya da 6831 sayılı Kanunun 17. maddesine göre orman içi açıklığı olup olmadığı belirlenmeli, eğimi % 12"den fazla olan funda ve maki cinci ağaçcıklarla kaplı alanlar orman ve toprak muhafaza karakteri taşıyacağından bu tür yerler kesinleşen orman sınırı dışında kalsa bile orman vasfının ortadan kalkmayacağından çevresinde bulunan aynı karakterdeki Devlet Ormanının devamı niteliğindeki yerler olması nedeniyle orman sınırı içine alınması gerektiği, ayrıca çekişmeli parsel yapılan orman kadastrosu sınırları dışında bırakılmış olsa dahi, 4999 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 7/1. maddesi gereğince herhangi bir nedenle sınırlama dışında kalmış orman olması nedeniyle orman sayılacağı gözetilmeli, taşınmazın orman ya da orman içi açıklığı olmadığının belirlenmesi halinde bu kez öncesi itibarıyla nasıl kullanıldığı, imar ve ihyaya konu edilip edilmediği, zilyedliğin ne zaman başlayıp, nasıl sürdürüldüğü, eknomik amaca uygun olup olmadığının saptanması " gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra, davanın kısmen kabulüne, (A) harfi ile işaretli 4248 m2 taşınmaz bölümünün orman niteliği ile Hazine adına; (B) harfi ile işaretli 100060 m2 bölümün ise tesbit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine tarafından taşınmazın (B) bölümüne yönelik temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce yapılıp, 27.08.1966 tarihinde ilân edilip kesinleşen orman kadastrosu ile daha sonra 21.11.1985 tarihinde ilân edilip dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
Hükmüne uyulan bozma kararına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli resmî belgelere dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın temyize konu (B) bölümünün orman sayılmayan yerlerden olduğu ve davalıların dayandığı, tesbite de esas alınan Mart 1929 tarih 31 numaralı sicilden gelen sabit sınırlı zeytinli tarla niteliğindeki tapu kaydı kapsamında kaldığı, üzerinde 60 yaşlarında aşılı zeytin ağaçları bulunduğu saptanarak yazılı biçimde hüküm kurulmasında isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine 19.11.2013 günü oy birliğiyle karar verildi.