MAHKEMESİ : KIRIKKALE 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/11/2011
NUMARASI : 2009/625-2011/1629

DAVA :Davacı, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı belediyeye ait iş yerinde,14.3.1997 tarihinden itibaren çalıştığını ve çalışmalarının halen devam ettiğini çalışma saatlerinin 07.30-17.00 saatleri arasında olduğunu, hafta tatili ve ulusal bayramlarda çalıştığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 200,00.TL hafta tatili, 200,00.TL ulusal bayram genel tatil zamlı ücret alacağı ve 400,00.TL fazla mesai ücreti alacağının yasal faizleri ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş, bilirkişi raporunun ibrazından sonra müddebih miktarını ıslah yoluyla artırmıştır.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili açılan davayı kabul etmediklerini, taleplerin zaman aşımına uğradığını, davacının kadrolu işçi olarak çalıştığı döneme ait TİS ve diğer haklarını eksiksiz olarak aldığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı Belediye vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, dava dilekçesinde çalışma saatleri olarak 07.30-17.00 arası belirtildiği halde, talebi aşar şekilde günlük mesaisinin 07.30-17.30 arasında gerçekleştiği ve haftada iki gün birer saat daha fazla çalıştığı şeklindeki kabul ile fazla mesai hesabı hatalıdır.
3. Islaha karşı yapılan zamanaşımı itirazı üzerine alınan ve hükme esas teşkil eden ek bilirkişi raporunda, fazla mesai ve hafta tatili ücretlerinin hesaplamalarında, dava dilekçesindeki miktarların takdiri indirim dışı tutulmak suretiyle hesaplama yapılması ve bu hatalı hesaba göre hüküm tesisi isabetsizdir. Taktiri indirim toplam miktardan yapılmalıdır.
4. Ayrıca, ıslah dilekçesinde faiz istemi bulunmadığı halde, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ıslah ile artırılan miktarlarının faiz uygulanması taleple bağlılık kuralına aykırı olup, hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.