Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Esas-Karar No : 2011/78 Esas, 2012/57 Karar

Dairemizce verilen 21/01/2014 gün ve 2013/19346 Esas, 2014/1075 Karar sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmekle,
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 10/06/2014 gün ve 2013/834 Esas, 2014/321 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinin 3. fıkrası kıyasen uygulanmak suretiyle, tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı, her ne kadar Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen ilamında Cumhuriyet savcılarının nezdinde görev yaptıkları asliye ceza mahkemesi kararlarına karşı hükümlerin Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği tarihten itibaren bir hafta içinde kanun yollarına başvuru haklarının bulunduğu kabul edilerek mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemi süresinde kabul edilmiş ise de, 21/03/2012 tarihinde verilen hükme karşı 20/04/2012 tarihinde yapılan temyiz isteminin 1 aylık süre içerisinde yapıldığı, sonuç olarak mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin süresinde olduğu, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın temyiz isteminin süreden reddine ilişkin itirazının açıklanan gerekçe ile yerinde olmadığı anlaşılmakla;
02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen (2) ve (3). fıkra hükümleri uyarınca itiraz konusu değerlendirilip, önceki kararda değişiklik yapılmasını gerektiren herhangi bir nedenin bulunmadığı, konunun Yargıtay Ceza Genel Kurulunca sonuca bağlanmasının daha uygun olacağı anlaşıldığından, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.