Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13990 Esas 2022/8520 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Üste hakaret, silahlı iken üstü tehdit
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
CMK'nun 231/11. madde ve fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde, mahkemenin hükmü açıklayacağı belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07.03.2017 tarihli ve 2015/8-268 Esas - 2017/124 Karar sayılı; 17.01.2017 tarihli ve 2015/15-536 Esas - 2017/14 Karar sayılı; 01.03.2016 tarihli ve 2015/3-599 Esas - 2016/99 sayılı kararlarında ayrıntıları açıklandığı üzere; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi durumunda dava zamanaşımı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihte durmaya başlayacaktır. Kararın kesinleşmesi yoklukta verilenlerin yöntemince tebliğinden, huzurda verilenlerin de usulünce tefhiminden itibaren yasada öngörülen sürede kanun yoluna başvurulmaması ya da başvurulup reddedilmesi durumunda mümkün olacaktır. Bu açıklamalar ışığında, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması için öncelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesi gerekmektedir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kesinleşmemiş ise, denetim süresi başlamayacak ve sanığın denetim süresi içinde suç işlendiğinden de bahsedilmeyecektir.
Sanık hakkında üste hakaret ve silahlı iken üstü tehdit suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, 17.03.2015 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararların sanığa usulüne uygun tebliğ edilmeden 11.06.2015 tarihinde kesinleştirildiği, sanığın 10.03.2017 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğine ilişkin ihbarda bulunulması üzerine sanık hakkında verilen önceki hükümlerin açıklanmasına karar verilerek temyiz incelemesine konu hükümlerin kurulduğu,
Sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin gerekçeli kararın sanığın eski mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35.maddesine göre tebliğ edilmesi karşısında, Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği, kararın kesinleşmemesi nedeniyle denetim süresinin başlamadığı ve denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahisle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı, dava zamanaşımının durmasının ve kesilmesinin de söz konusu olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nun 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendine göre suçlar için asli dava zamanaşımı süresinin 8 yıl olduğu, zamanaşımını kesen en son işlem olan sanık hakkında ilk mahkumiyet hükmünün verildiği 11.12.2012 tarihinden itibaren 8 yıllık asli dava zamanaşımının temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 5237 sayılı TCK'nun 66/1-e ve 5271 CMK'nun 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.