MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 27.02.2013 tarihli raporda, katılanın ruh sağlığını bozacak mahiyet ve derecede olan hafif depresif belirtilerin tespit edildiği, ancak tespit edilen bu bozulmanın iddia edildiği gibi bir cinsel saldırıya bağlı olarak gelişebileceği gibi, cinsel saldırı olmaksızın başka olay ve/veya olaylara bağlı olarak gelişen psikososyal stres ve çatışmalar sonucu da olabileceği yönünde bilgi verilip, buna göre katılanın ruh sağlığındaki bozulmanın sanığın eyleminden kaynaklanıp kaynaklanmadığının kesin olarak belirlenememesi karşısında, müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nun 102/5. maddesi ile artırılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde anılan maddenin tatbiki neticesinde fazla ceza tayini,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olayın oluş şekli ve zamanı, savunma, tanık beyanları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın olay günü katılanı zorla aracına bindirip götürmek suretiyle hürriyetinden yoksun kıldığı hususunda cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.