Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/4167 Esas 2022/8515 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük; müsadere

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz talebinin münhasıran sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
İhbar üzerine gecikmede sakıncalı hal kapsamında Cumhuriyet Savcısından alınan arama kararı uyarınca yapılan aramada, sanığın evinin alt katında ahır ve bodrum olarak kullanılan eklentisinde toplamda 1250 karton kaçak sigaranın ele geçirildiği olayda, ele geçen kaçak sigaraların miktarı da gözetildiğinde sanığın dava konusu kaçak sigaralardan haberdar olmamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine savunmasına itibar edilerek dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II-Sanık ...’nun temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
İhbar üzerine dosya kapsamında diğer sanık ... ve eşi ...’nün ikamet ettiği evin alt katında 1250 karton kaçak sigaranın ele geçirildiği olayda, olay tutanağı ve tüm dosya kapsamının incelenmesinde sanık ...’nun aşamalarda değişmeyen savunmalarında atılı suçu kabul etmediği, olay tutanağına göre olay yerinde bulunmadığının anlaşıldığı, kaçak sigaraların sanığa ait olduğuna ilişkin dosya kapsamında başka bir beyanın da bulunmadığı cihetle, dava konusu kaçak sigaraların sanığa ait olduğunu gösterir her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil olmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelerle mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de,
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-TCK’nun 52/4.maddesine aykırı olarak adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kısımda taksit aralığının gösterilmemesi,
4-Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.