MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 10.08.2009 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne, ..."e karşı açılan davanın reddine dair verilen 29.03.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747.maddesine dayalı geçit irtifakı tesisi istemine ilişkindir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi krokisinde (B) harfi ile gösterilen yerden davacının 442 sayılı parseli yararına 443 sayılı parsel aleyhine geçit kurulmuştur.
Hükmü, davalı 443 sayılı parsel maliki ... temyiz etmiştir.
Belirtilmelidir ki, geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit gereksiniminin nedeni, taşınmazın niteliği ile bu gereksinimin nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil, objektif esaslara uygun olarak belirlenmeli, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakârlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır.
Diğer taraftan, uygun güzergâh saptanırken önemle üzerinde durulması gereken diğer bir yön ise, aleyhine geçit kurulan taşınmaz veya taşınmazların kullanım şekli ve bütünlüğünün bozulmamasıdır.
Bu genel anlatımlardan sonra, somut olaya gelince;
Kurulan geçidin 443 sayılı parselin kullanma bütünlüğünü bozduğu bir gerçektir. Yukarıda vurgulandığı üzere bu durum, mülkiyetin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakarlığın denkleştirilmesi prensibine aykırıdır. İncelenen paftaya göre, 443 sayılı parsel üzerinden kurulacak en uygun geçit güzergahı bilirkişi krokisinde (C) harfi ile gösterilen alternatiftir. Ancak, burada davacının oğlu tarafından yapıldığı anlaşılan taşkın bir yapı bulunduğu görülmektedir. Başka bir anlatımla, (C) harfli güzergah üzerinden geçit kurulmasına davacının oğlunun yaptığı taşkın yapı engel olmaktadır. Hiç kimse kendi kusurundan, kusurunun sonuçlarından yararlanamayacağından taşkın yapının varlığı geçide engel olarak kabul edilemez. Kaldı ki, davalı taşkın yapının yıkım suretiyle kal’i için dava açtığını bildirmiştir.
Yapılması gereken iş, davacının 442 sayılı parselinin geçit gereksinimi 443 sayılı parsel dışında 440 ve 441 sayılı parseller üzerinden de aramak, bu parsel malikleri aleyhine dava açmak üzere davacıya uygun bir süre vermek, açılırsa eldeki dava ile o dava dosyasını birleştirmek, gerek duyulursa davalının açtığını bildirdiği elatmanın önlenmesi davasının sonucunu da beklemek, bütün alternatifleri değerlendirdikten sonra istem hakkında bir karar vermek olmalıdır
Değinilen yönler bir yana bırakılarak, 443 sayılı parseli bölmek suretiyle geçit tesisi doğru olmadığından, karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine, 31.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.