MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12/10/2016 tarih ve 2015/366 E. - 2016/331 K. sayılı kararın davacı ve davalı TPMK vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1446-2018/250 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "Sanal Ders", "Sanal Okul", "Sanal Sınıf", "VİTAMİN Sanal Dershane", " VİTAMİN Sanal Okul", " VİTAMİN Sanal Sınıf" ile " VİTAMİN Sanal Ders" ibareli markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan 2013/93538 sayılı, 42. sınıftaki hizmetleri kapsayan "sanalkampüs" ibareli marka başvurusuna, müvekkili şirketçe tanınmışlık ve karıştırılma ihtimali hukuki sebebine dayanılarak yapılan itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek,YİDK’nın 2015/m-7070 sayılı kararının iptaline ve anılan marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkin edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket, müvekkilinin markası ile davacı markalarının benzer olmadığını, zira “sanal” ibaresinin kimsenin tekeline bırakılmayacağını, “kampüsé ibaresi de davacı markalarında yer almadığını, bütüncül değerlendirildiğinde iltibasa yol açacak benzerliği oluşmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacının markaları ile davalının “sanalkampüs”" ibareli başvurusunun iltibasa neden olacak derecede benzer bulunduğu, kapsamlarındaki 42. sınıfta yer alan "bilimsel ve sınai inceleme, araştırma hizmetleri, mühendislik hizmetleri, bu sınıfa dahil olup mühendislik, mimarlık, bilgisayar hizmetleri kapsamına girmeyen her türlü tasarım hizmetleri, grafik sanat tasarım hizmetleri sanat eserleri orijinallik onay" hizmetlerinin aynı tür olduğu, markaların hizmetler yönünden ayırt ediciliğinin bulunduğu, fakat başvuru konusu işaretin anılan itiraza mesnet markalar karşısında yeterli ayırt ediciliğinin bulunmadığı, bu sebeple anılan hizmetlerin davacı tarafından sunulduğu zannıyla tercih edilip satın alınmasının mümkün olduğu, buna karşın davacı markalarının “eğitim öğretim, yönetim sistemi, eğitim öğretim yazılımı kiralama sistemi ve bilgisayar hizmetleri” bakımından davalı başvurusunu engelleme yetkisi verecek düzeyde ayırt ediciliğinin bulunmadığı, bu yönden başvuru konusu işaretin davacı markalarıyla iltibasa neden olmayacağı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK"nın 2015/M-7070 sayılı kararının "bilimsel ve sınai inceleme, araştırma hizmetleri, mühendislik hizmetleri, bu sınıfa dahil olup mühendislik, mimarlık, bilgisayar hizmetleri kapsamına girmeyen her türlü tasarım hizmetleri, grafik sanat tasarım hizmetleri sanat eserleri orijinallik onay hizmetleri" bakımından davacı itirazının reddi yönünden iptaline ve davalı adına tescil edilen markanın anılan hizmetler yönünden hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı ve davalı TPMK vekillerince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekili ile davalı TPMK vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı ve davalı TPMK vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı TPMK"dan ayrı ayrı alınmasına, 15/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.