MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili Av. ... tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 20.08.2013 havale tarihli dilekçe ile özetle [...Hâkimin 03.07.2013 tarihli duruşmada, "bu davada neden tanık dinliyoruz ki, zaten 1. iş ve 2. iş mahkemelerinde emsal kararlar var" şeklinde beyanda bulunarak ihsası reyde bulunduğu...] gerekçesiyle ve ..., Aykut Sağtekin ve Hüseyin Can"ı tanık göstermek suretiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim .... (35832)"in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı duruşmasız olarak inceleyen merci tarafından hâkimin reddi isteminin reddine ve ret talebinde bulunan davalı tarafın H.M.K. 42/4. maddesi uyarınca 500.- TL idari para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
H.M.K. 38/2. maddesine göre "Hâkimin reddi, dilekçeyle talep edilir. Bu dilekçede, ret talebinin dayandığı sebepler ile delil veya emarelerin açıkça gösterilmesi ve varsa belgelerin eklenmesi gerekir.”
Davalı vekili, hâkimin kanunen gerekmediği hâlde, görüşünü açıklamış olması nedenine dayalı olarak H.M.K."nun 36/1-b maddesi uyarınca ret talebinde bulunulduğuna ve buna ilişkin olarak da dilekçesinde tanık göstermek suretiyle dayandığı delil veya emareleri açıkça gösterdiğine göre, talebi inceleyen merci tarafından H.M.K. 42/1. maddesi uyarınca inceleme yapılarak, delil ve emareler toplanmak, dilekçede adı belirtilen kişiler dinlenmek suretiyle H.M.K."nun 36. maddesi uyarınca hâkimin reddi ve disiplin para cezasının koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerekirken, dosya üzerinden inceleme yapılarak yazılı olduğu şekilde talebin reddine karar verilmesi usûl ve kanuna aykırı olduğundan mercî kararının bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; ret talebinin kötüniyetle yapıldığının anlaşılması ve esas yönünden kabul edilmemesi halinde H.M.K.’nın 42/4. maddesi uyarınca 500 TL"den 5000 TL"ye kadar disiplin para cezasına hükmedileceği düzenlendiği halde, mahkemece hükmedilen para cezasının nevinin idari olarak belirtilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/12/2013 günü oy birliği ile karar verildi.