Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/197
Karar No: 2019/2308
Karar Tarihi: 24.01.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/197 Esas 2019/2308 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2019/197 E.  ,  2019/2308 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    YARGITAY KARARI
    A) Davacı isteminin özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı şirketin ... Bölge Müdürlüğünde depo memuru olarak çalıştığını, 29/01/2011 tarihinde emekliliğini isteyerek işten ayrıldığını, en son maaşının net yaklaşık 2.350,00 TL olduğunu, normal mesaisinin sabah 08:30"da başlayıp akşam 18:00"de bittiğini, öğle arası 30 dk. yemek molası verildiğini ve haftanın 5 günü çalıştığını, ancak davacının haftanın 4 iş gününde sabah 08:30"da işe gelip akşam 21:00"e kadar çalıştığını, iş yerinde bekçinin olmaması nedeniyle her pazar iş yerine gelerek kontrol ve köpeklere su/yemek verdiğini, aynı işi 4 haftada 1 kez de Cumartesileri yaptığını, genel tatil, ulusal ve dini bayramlarda da aynı şekilde iş yerini kontrol ve köpeklere su/yemek vermek için geldiğini, tatil ve bayram günlerindeki bu mesaisinin de 3 saatten aşağı sürmediğini, davalı iş yerinin yılda 2 kez kampanya yaptığını, bu kampanyaların 2"şer ay sürdüğünü, yapılan kampanyalar nedeniyle yoğunluk olduğunu ve mesaisinin saat 22:00 - 23:00"lere kadar uzadığını, çalıştığı dönemde son 10 yılda her yıl Şubat ayından sonra düzenli olarak teşvik pirimi ödendiğini, ancak 2010 yılında diğer çalışanlara primlerinin ödenmesine rağmen davacıya ödenmediğini, sair bir kısım işçilik alacaklarının da ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, prim alacaklarını istemiştir.
    B)Davalı cevabının özeti:
    Davalı vekili, davacının son maaşının 2.330,00 TL. olduğunu, davacının çalışma saatinin 08:30 - 18:00 olduğunu, öğle arası 1 saat yemek molası olduğunu, hafta sonu deponun kapalı olduğunu ve ürün sevkiyatının olmadığını, hafta sonları gelerek iş yerini kontrol edip köpekleri su/yemek verdiği ve 3 saat depoda kaldığı iddiasının gerçeği yansıtmadığını, bu işi evi yakın olan başka bir çalışanın yaptığını ve 15-20 dakikada işini halledip çıktığını, davacının tüm alacaklarının ayrıldığı gün ödendiğini ve bunu davacının ibra ettiğini, davacının yavaş çalışan biri olduğu için günlük işini bitirmek için kendi isteği ile fazla mesaiye kaldığını, davacıdan sonra yerine alınan personelin saat 18:00"de çıktığını, cumartesi günleri 09:00 - 12:00 saatleri arasında nöbet çalışmasının yapıldığı ve sadece 1 personelin işe geldiğini, bu nedenle davacının ayda 1 kez bu şekilde cumartesileri işe geldiğini, maaş ödemesi haricinde yönetim kurulu tarafından teşvik primi ödemesi karara bağlandığını, Mart 2010 yılı bordrosunda teşvik priminin davacıya da ödendiğini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
    C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkeme"nin 2013/570 Esas sayılı kararının Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2017/6311 Esas sayılı kararıyla özetle: " Somut uyuşmazlıkta, mahkemece fazla mesai konusunda ibranameye değer verilmişse de; davalı savunmasında fazla çalışma yapılmadığını belirterek ibraname ile çelişmektedir. Hükme asas alınan bilirkişi raporunda bulunulan bilirkişinin görev ve yetkisi dışındaki hukuki değerlendirmeye değer verilerek fazla mesai alacağının reddi hatalıdır. Tanıkların fazla mesai alacağı yönündeki ifadeleri değerlendirilerek haftalık 45 saati aşan çalışmalar gözönünde tutularak hesaplama yapılıp sonucuna göre karar verilmelidir. İşçi tatil günü 1 saat de çalışsa ,tatil günleri dinlenme hakkı kapsamında olduğundan karşılığı 1 günlük daha ücretin ödenmesi gerekir. Somut uyuşmazlıkta tanıklar davacının ulusal bayram genel tatil günleri ve bazı tatil günleri 3 saat işe geldiğini ve çalıştığını ifade etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu çalışmanın insani olarak hayvanları doyurmaya yönelik zaman olduğu belirtilerek tatil çalışmalarının hesaplanmamasıda isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir." gerekçesi ile bozulduğu, bozma kararına uyularak bozma kararı doğrultusunda yargılamaya devam olunduğu, ek hesap raporu alındığı, açılan davaya emsal karar olan Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2014/31256 Esas sayılı kararı, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi"nin 2015/25750 Esas sayılı kararı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 2017/22672 esas sayılı kararı göz önüne alınarak, açılan dava belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda külli tespit davası niteliğinde olduğu, bu tür davalarda kısmi miktarın tahsili ile kalan miktarın tespitine karar verileceği, ayrıca bu dava türünde tahsil amaçlı belirsiz alacak davasında olduğu gibi talep arttırım dilekçesi verilemeyeceği, davacının bozmadan sonra fazla mesai ücreti yönünden ıslah niteliğinde bu şekilde talep arttırım dilekçesi verdiği, bozmadan sonra ıslah yapılıp yapılamayacağı, açılan dava; fazla mesai, hafta tatili, genel tatil, bayram tatil ücreti alacağı ve prim alacağına ilişkin olduğu, davacının davalı şirket bünyesinde 01/08/1988 ile 29/01/2011 tarihleri arasında 26 yıl 6 ay 2 gün aralıksız çalışması olup 29/01/2011 tarihinde emekliliğini isteyerek işten ayrıldığı, 2011 ocak ayında davacının maaşı net 2330.00 TL. brüt 3254.65 TL. olduğu, davacının prim alacağı talebinin incelenmesinde; prim alacağı talebi bakımından 2011 yılında verilecek olan teşvik priminin 2010 yılı verilerine göre hesaplanacağı ve yılın başında ödenmesinin mümkün olamayacağından davacının prim alacağının ödenmediği sonucuna varıldığı, bilirkişinin 15/10/2014 havale tarihli raporu gerekçeli ve mahkemenin denetimine elverişli ve dosya kapsamına uygun olduğundan Mahkeme tarafından kabul edildiği, davacının prim alacağı talebi yönünden bilirkişi tarafından yapılan hesaplama doğrultusunda talebin kabulüne karar verildiği, davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinin incelenmesinde; tanıkların davacının ulusal bayram genel tatil günleri ve bazı tatil günleri 3 saat işe geldiğini ve çalıştığını ifade ettiği, davacının tanık beyanlarına göre tüm ulusal bayram genel taitl günlerinde çalıştığı anlaşılmakla ve ulusal bayram genel taitl ücretlerinin davacıya ödendiğini davalı, imzalı ücret bordrosu, tediye makbuzu ve banka hesap özeti gibi belgelerle ispatlayamadığından bilirkişice 18.06.2018 tarihli ek rapora göre kabul edildiği ve % 30 hakkaniyet indirimi yapıldığı, davacının hafta tatili ücretine hak kazandığının tanık beyanları ile ispatlandığı alacağının ödendiğinin davalı tarafından belge ile ispatlanamadığı, 18.06.2018 tarihli ek rapordaki miktara hükmedildiği, % 30 hakkaniyet indirimi yapıldığı, bozma kararı sonrası yapılan ıslah yapılmamış gibi yargılamaya devam olunduğu, davacının çalıştığı döneme ilişkin olarak çalışma gün ve saatlerini gösterir puantaj kayıtları davalı işverence sunulmadığı, davacı tanıklarının beyanlarına göre davacının fazla mesai yaptığı, 18.06.2018 tarihli ek rapora göre karar verildiği, %30 hakkaniyet indirimi yapıldığı, gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
    D)Temyiz:
    Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    E)Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere kararın bozmaya uygun olmasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Somut uyuşmazlıkta, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti bakımından;
    Bir kısım banka dekontlarında "ücret fazla mesai sosyal yardım" şeklinde açıklama var ise de mübrez bordrolardan sadece Kasım 2010 ayı bordrosunda "fazla mesai-1" başlığı altında 19 saat karşılığı 480 TL. tahakkuk bulunmaktadır. "Ücret fazla mesai sosyal yadım" şeklinde açıklama bulunan banka dekontlarının temelindeki sair bordrolarda fazla mesai tahakkuku bulunmamaktadır. Örnek olarak, Ağustos, Aralık 2010 ayları için bordrolarında fazla mesai tahakkuku bulunmamakta ancak banka dekontlarında fazla mesai ödendiğine dair kayıt bulunmaktadır. Hükme esas bilirkişi raporunda hiçbir ay dışlanmamıştır. Kasım 2010 bordrosu gözetilmemiştir.
    Yukarda belirtilen şekilde ifadeler içeren banka ödemeleri tek tek tespit edilmeli, bu ödemelerin ilişkin olduğu aylara ait bordrolar tespit edilmeli, gerekir ise davacı asıl celbedilerek davacı asıldan bu banka ödemeleri ve bordrolar ve açıklanan hususlar hakkında duruşmada bizzat beyanı tespit edilmeli, aynı konularda taraf vekillerinin beyanları alınmalı, bilirkişi raporu alınarak belirtilen banka ödemeleri ve bordrolar karşılaştırılmalı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti bakımından bu şekilde sonuca gidilmelidir.
    3- Fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti bakımından;
    Kasım /2010 ayı bordrosundaki ödemenin fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti için olup olmadığı, hangi alacak kalemi/kalemleri için olduğu tespit edilip, o alacak kaleminden mahsubunun gerekip gerekmediği veya o ayın ilgili alacak kalemi bakımından dışlanıp, dışlanmayacağı yukarıdaki 2 numaralı bozma sebebindeki açıklamalara göre, irdelenmelidir.
    F) SONUÇ:
    Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi