MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davalıya ait iş yerinde meslek hastalığına yakalanıp sürekli iş göremezliğe uğradığını belirten sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, 26.484,23 TL maddi tazminatın 3.000,00 TL sinin rapor tarihi olan 13.04.2010 tarihinden itibaren, bakiye miktarının ıslah tarihi olan 26.03.2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 15.000,00 TL manevi tazminatın rapor tarihi olan 13.04.2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi’nin 13.04.2010 tarihli raporunda özetle; “hastalığının mesleki olduğuna, meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının % 7.2 olduğuna, 2 yıl sonra kontrolüne,” denildiği, yargılama aşamasında davalı tarafça dosyaya sunulan Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi’nin 04.10.2010 tarihli periyodik muayene formunda özetle; “ mesleki pataloji saptanmadığının” belirtildiği anlaşılmıştır.
Sigortalıya bağlanacak gelir ve hükmedilecek tazminatın miktarını doğrudan etkilemesi nedeniyle, işçide oluşan meslekte kazanma güç kayıp oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin saptanması gerektiği açıktır. Somut olayda, davacının sürekli iş göremezlik oranının Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesince düzenlenen 13.04.2010 tarihli rapora göre 2 yıl sonra kontrol edileceği ve 04.10.2010 tarihinde düzenlenen periyodik muayene formunda davacıda mesleki patalojinin saptanmadığının belirtildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, davacı sigortalının sürekli iş göremezlik oranının kesinleşmediği anlaşılmaktadır.
Öte yandan, mahallinde yapılan keşif sonucu alınan ve bir kimya mühendisi, bir hukukçu ve bir göğüs hastalıkları uzmanı tarafından düzenlenen 04.06.2011 tarihli kusur raporunda, davalının % 40, davacının % 40 oranında kusurlu bulundukları olayda % 20 oranında kaçınılmazlığın bulunduğunun belirtildiği, bilirkişi heyetine dahil olan hukukçu bilirkişinin sürekli iş göremezlik oranının ispat edilememesi nedeniyle tazminat talep edilemeyeceğini beyan ederek rapora muhalefet şerhi verdiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, SGK Başkanlığından davacının yapılan kontrol muayenesi sonucu sürekli iş görmezlik oranının değişip değişmediğinin, davacının meslek hastalığı tahkikatının tamamlanıp tamamlanmadığının sorularak, sigortalının sürekli iş göremezlik oranının kesinleşmesi halinde, iş güvenliği konusunda uzmanlardan oluşan üç kişilik bilirkişi heyetinden, davaya konu meslek hastalığına ilişkin ilgililerin kusur oranları bakımından denetime elverişli yeniden rapor almak ve çıkacak sonuca göre maddi ve manevi tazminat istemleri hakkında bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuksal olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle, sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.