Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/899 Esas 2019/2819 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/899
Karar No: 2019/2819
Karar Tarihi: 07.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/899 Esas 2019/2819 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı tarafından yapılan itirazın iptali için başlatılan icra takibine ilişkin davada, bir kısım işçilik alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak ikramiye alacağı yönünden Dairenin bozma kararı verilmiştir. Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, temyiz kesinlik sınırının kamu düzeni ile ilgili olduğunu ve yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değerinin dikkate alınması gerektiğini belirten 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ile 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2019/899 E. , 2019/2819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İTİRAZIN İPTALİ

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Davacı eldeki alacak davası ile; bir kısım işçilik alacağının tahsili için başlattığı icra takibine davalı tarafından yapılan itirazın iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 07.05.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 07.05.2015 tarihli kararı, Dairemizin 22.11.2017 tarihli ilamıyla, ikramiye alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 2.153,69 TL ikramiye alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 22.11.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan ikramiye alacağı bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.590,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.