MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tapu iptali tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili ve davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Hazine vekili, ... Köyü, ... sayılı parselin (9655 m²) tapuda davalı adına kayıtlı olduğunu, taşınmazın 1976 yılında yapılan 1744 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması sonucu kısmen Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığını ve işlemin kesinleştiğini bildirerek, bu bölümün tapu kaydının iptali ile Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne; çekişmeli parselin (B) işaretli (9628 m²) bölümünün tapu kaydının iptali ile Hazine adına tesciline karar verilmiş; davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 13.07.2011 tarihli ve 2011/5140 E. - 9242 K. sayılı kararıyla düzeltilerek onanmış; daha sonra davalılar vekili karar düzeltme istemiş; yine, Dairenin 16.10.2012 tarihli ve 2012/10968 E. - 11774 K. sayılı kararıyla "onama kararından sonra 19.04.2012 tarihinden sonra yürürlüğe giren 6292 sayılı Kanunun uygulanması gerektiği" gerekçesiyle önceki onama kararı kaldırılarak, hüküm bozulmuştur.
Bozma kararına uyulduktan sonra, Hazine vekilinin, 30.01.2013 tarihli duruşmada, 6292 sayılı Kanun kapsamında davadan vazgeçtiklerini açıklaması nedeniyle mahkemece, davanın vazgeçme nedeniyle reddine, davalı lehine takdir edilen 1320.- TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı Hazine tarafından, davalı lehine takdir edilen vekâlet ücretine yönelik ve davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, vazgeçme nedeniyle reddine karar verildiğinden bozulması istemi ile; davalılar vekili tarafından, lehine takdir edilen vekâlet ücretinin az olduğu ve nisbî olarak takdir edilmesi gerektiği istemi ile vekâlet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, 1744 sayılı Kanunun 2. maddesi uygulamasına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yörede, 1941 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastro çalışması ile 1977 yılında kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, mahkemece, Hazine vekilinin, 30.01.2013 tarihli duruşmada, 6292 sayılı Kanun kapsamında davadan vazgeçtiklerini açıklaması gerekçe gösterilerek, davanın vazgeçme nedeniyle reddine karar verilmiş ise de; 19/4/2012 tarihli ve 6292 sayılı “Orman Köylülerinin Kalkınmalarının Desteklenmesi ve Hazine Adına Orman Sınırları Dışına Çıkarılan Yerlerin Değerlendirilmesi İle Hazineye Ait Tarım Arazilerinin Satışı Hakkında Kanun”da düzenlenen vazgeçme, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 307. maddesi ve devamında düzenlenen teknik anlamda bir "davadan feragat" olmayıp, kanundan kaynaklanan ve davalının rıza ve muvafakatının da aranmadığı, kendine özgü "davanın geri alınması niteliğinde" bir vazgeçme olduğundan, davacının 6292 sayılı Kanun uyarınca davadan vazgeçmesi nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi ve 6292 sayılı Kanun gereğince sonuçlandırılan bu tür davalarda yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılması ve taraflar leh ve aleyhine vekâlet ücreti de takdir edilmemesi gerekirken, davanın feragat nedeniyle reddine ve davalı taraf lehine, Hazine aleyhine 1320.-TL vekêlet ücretine hükmedilmiş olması doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. Bu sebeple; hükmün birinci bendinin kaldırılarak, yerine “Davacı Hazine, 6292 sayılı Kanun gereğince davasından vazgeçtiğinden karar verilmesine yer olmadığına," ibaresi ile hükmün vekâlet ücretine ilişkin dördüncü bendinin kaldırılarak, yerine "4- Her iki taraf leh ve aleyhine vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına" ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 09/12/2013 günü oy birliği ile karar verildi.