MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:

Hükümlünün, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet ve hırsızlık suçlarını işlediği sabit görülerek, Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin kesinleşmiş 13.05.2002 tarih ve 2000/593-2002/404 sayılı kararıyla; 6136 Sayılı Yasa"nın 13/3, 765 sayılı Yasa"nın 36, hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK"nın 493/1,71,72 maddesi gereğince 4 yıl hapis ve 91.260.000 TL para cezasıyla hükümlendirildiği, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın uyarlanması istendiğinde; duruşma açılmadan yapılan inceleme sonunda 09.06.2005 tarihli ek kararla hükümlü hakkında önceki hükmün aynen infazına dair hükümlünün yokluğunda verilen kararın, hükümlüye usulüne uygun tebliğ edilmediği hükümlü müdafiinin vekalet ekli 30.10.2008 tarihli dilekçesi ile uyarlama talebinde bulunduğu,mahkemenin 26.11.2008 tarihli ve 2008/390 müteferrik sayılı kararı ile uyarlama talebi değerlendirildiğinden ve 5728 sayılı Yasa ile de lehe düzenleme getirilmediğinden hükmün aynen infazına karar verildiği, hükümlü vekilinin 05.01.2009 tarihinde süresinde itiraz talebinde bulunduğu, Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19.01.2009 tarihli kararı ile itirazın reddine karar verildiği, hükümlünün ise 22.07.2009 tarihinde uyarlama talebinde bulunduğu, mahkemenin bu talebe yönelik olarak bu konuda karar verildiğini belirterek 2009/390 müteferrik sayılı kararı hükümlüye tebliğ ettirdiği, hükümlünün 28.07.2010 tarihinde uyarlama talebinin reddine itiraz ettiği, mahkemenin 04.03.2010 tarihli kararı ile talep hakkında red kararı verdiği, hükümlünün 04.04.2011 tarihinde itiraz mahiyetinde dilekçe sunduğu, itirazı değerlendiren Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin uyarlama kararına yönelik itirazların temyiz yolunun açık olduğundan bahisle Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04.03.2010 tarihli kararın kaldırılmasına karar verdiği görülmüş ise de;
Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09.06.2005 tarihli yeni TCK hükümlerinin uyarlanmasına ilişkin hükmüne karşı temyiz yolunun açık olduğu ancak hükmün usulüne uygun tebliğinin yapılmadığı anlaşıldığından, hükmün kesinleşmediği ve mahkemenin bu karardan sonra verdiği kararlar ile Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19.01.2009 tarihli kararlarının hukuki değerden yoksun olduğundan yok hükmünde olduğu, hükümlü vekilinin
05.01.2009 tarihli ve hükümlünün de 28.07.2010 tarihli dilekçelerinde ileri sürdükleri istemlerinin temyiz mahiyetinde olduğu kabul edilmekle, 09.06.2005 tarihli uyarlama hükmüne yönelik yapılan incelemede:
Hükümlünün, önceden kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hükümlü hakkında 6136 Sayılı Yasaya Muhalafet ile hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanıp ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine uygun olarak temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden dosya üzerinde yazılı biçimde hüküm kurulması,
2- Hükümlünün arkadaşı ... ile birlikte yakalandıktan sonra müştekinin işyerinden çaldıkları müzik seti ile teraziyi sattıkları kişiyi söyleyerek kısmi iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında; müştekiye kısmi iade nedeniyle rızasının bulunup bulunmadığı sorularak hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hükümlünün, hırsızlık suçundan eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesine göre, 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143 (uygulama koşulu varsa 168/1-4), 53; 116/2-4, 119/1-c, 53; 151/1, 53. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında; işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları açısından 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümleri de değerlendirilerek, uygulamaya göre sanık yararına olan Yasanın belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.