MAHKEMESİ : AYDINCIK(MERSİN) SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/06/2008
NUMARASI : 2007/115-2008/56

Dava dilekçesinde kiralananın tahliyesi ve 2830 YTl kira alacağının enflasyon farkıyla birlikte tahsili istenilmiştir. Mahkemece tahliye istemi konusuz kaldığından bu yönden karar verilmemiş, kira alacağı isteminin ise kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde; davalının davacıya ait taşınmazı 15.4.2002 tarihli sözleşmeyle kiraladığı, ancak bir kısım kira borçlarını ödemediği ileri sürülerek taşınmazdan tahliyesiyle 1.830 YTL kira alacağının ve enflasyon farkından doğan alacağın tahsili istenilmiştir.
Mahkemece; tahliye istemi konusuz kaldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, 2.830 YTL kira alacağının ise 2002 Nisan ayından itibaren enflasyon farkıyla birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, mahkemece kurulan hükmün HUMK.nun 388. maddesi uyarınca infaz sırasında tereddüt ve karışıklığa yol açmayacak şekilde açık ve net olması gerekmektedir. Bu nedenle hiçbir oran ve miktar belirtilmeksizin 2.830 YTL kira alacağının 2002/Nisan ayından itibaren enflasyon farkıyla birlikte tahsiline karar verilmiş olması hükmün infazında karışıklığa yol açabileceği gibi, kira sözleşmesindeki artış şartının geçerli olması için de bu şartın belli ve muayyen olması gerekmektedir.
Yanlar arasındaki sözleşmenin 4. maddesinde ev kirasına 6 aylık dönemler halinde enflasyon oranında zam yapılacağı kararlaştırılmış ise de, bu şart belli ve muayyen bir miktarı kapsamadığı gibi artış oranı yüzde olarak da belirlenmediğinden kira farklarının bu maddeye dayanılarak istenmesi mümkün değildir.
O halde; enflasyon farkından kaynaklanan alacak isteminin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.1.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.