MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, ....Köyü, 148 ada 7 (eski 413) parsel sayılı 30.300 m² yüzölçümündeki taşınmazın davalı adına tapuda kayıtlı olduğunu, ancak, kesinleşen orman sınırı içinde kaldığını iddia ederek, tapu kaydının iptalini ve orman niteliğiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, taşınmazın 3573 sayılı Kanuna göre zeytincilik parseli olarak tahsis edilmiş orman sayılmayan yerlerden olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman sınırı içinde kalan taşınmazın tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1983 yılında kesinleşen daha önce sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosu ve aplikasyon ile 18/02/1950 tarihinde kesinleşen genel arazi kadastrosu ve 2001 yılında 2859 sayılı Kanuna göre yapılan pafta yenileme çalışması vardır.
Dosya kapsamından, çekişmeli taşınmazın, yörede 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre 1944 yılında yapılan ilk orman kadastrosu sırasında ölçülmediği, 1983 yılında herhangi bir nedenle daha önce sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosunu yapan komisyon tarafından (B) işaretli 4587 m2 taşınmaz bölümünün "üzerindeki ağaç varlığının 1942 yılında da var olduğu" tutanağa geçirilmek suretiyle "... Ormanı" olarak sınırlandırıldığı ve bu işlemin 1983 yılında kesinleştiği, dava konusu yerin daha önce 1971 yılında 3573 sayılı Zeytincilik Kanunu gereğince 150 numaralı zeytincilik parseli olarak ... adına tahsis edildiği ve sonradan ... Köyü, 413 sayılı parsel olarak tapuya tescil edildiği, daha sonra da ...Köyü sınırları içinde kaldığının anlaşılması üzerine aynı niteliklerle ...Köyü, 1409 sayılı parsel olarak tapuya tescil edildiği, 2001 yılında paftaların yenilenmesi sırasında 148 ada 7 parsel numarasını aldığı, (B) bölümünde delice ve kızılçam ağaçlarının bulunduğu, eğimin % 30 - 35 olduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar, 6831 sayılı Kanunun 1/I maddesi hükmü gereğince 3573 sayılı Kanun hükümlerine göre tahsis ve temlik edilen zeytinliklerin orman sayılmayacağı öngörülmüşse de, taşınmaz, 1971 yılında zeytincilik tapusunun oluşumundan sonra, 1983 yılında kısmen orman sınırı içine alınmış ve tapu maliki olan davacı tarafından 6831 sayılı Kanunun 11. maddesinde öngörülen süreler içinde orman kadastrosuna itiraz edilmemesi nedeniyle (B) bölümünü orman sınırı içinde bırakan bu işlem kesinleşmiştir. Açıklanan hususlar gözetilerek halen kesinleşmiş orman sınırı içinde kalmaya devam eden (B) bölümü yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu biçimde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 10/12/2013 günü oy birliği ile karar verildi.