MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2009 yılında evlendiklerini, müşterek çocuklarının olmadığını, davalıdan kaynaklanan nedenlerle davacının ailesinin yanına sığınmak zorunda kaldığını, halen ailesiyle yaşadığını, geçimini babasının sağladığını, davalının ekonomik durumunun iyi olduğunu belirterek aylık 500,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalının evlilik birliğinde üzerine düşen görevleri yerine getirdiğini, evi terk ettiğini, davalının hastalığıyla ilgilenmediğini, evi terk ederken sen hastasın, erkek değilsin şerefsizsin, adam değilsin, sana bakmayacağım dediğini, aracılara rağmen geri dönmediğini, birlikte yaşamdan kaçındığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının kardeşinin.... işe girip sürekli davacıda kalmak istediği, bu olay nedeniyle tarafların tartıştıkları, davalının davacının üzerine yürüdüğü, sinkaflı küfürler ettiği, bu nedenle tarafların ayrı yaşadığı, davacının ayrı yaşamada haklı olduğu kanaatine varılarak, davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere davacı lehine aylık 350,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4721 sayılı MK.nun 195. maddesi uyarınca, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya evlilik birliğine ilişkin önemli bir konuda uyuşmazlığa düşülmesi halinde eşler ayrı ayrı veya birlikte hakimin müdahalesini isteyebilir. Hakim, gerektiği takdirde eşlerden birinin istemi üzerine konunda öngörülen önlemleri alır.
Aynı yasanın 197. maddesine göre de; eşlerden biri, ortak hayat sebebiyle kişiliği, ekonomik güvenliği veya ailenin huzuru ciddi biçimde tehlikeye düştüğü sürece ayrı yaşama hakkına sahiptir.
....


Birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hakim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetime ilişkin önlemleri alır.
Buna göre davacının ayrı yaşamada, haklı olup olmadığının araştırılması ve “ayrı yaşamada haklılık” olgusunun kanıtlanması gerekir.
Somut olayda, dinlenen davalı tanıkları, davacının bulaşık ve çamaşır yıkamadığını, evdeki yiyecekleri çürüttüğünü, davalı ameliyat olduğunda evlerine gittiklerinde evde yemek olmadığını, sobanın yanmadığını gördüklerini, davacının hasta olan eşine bakamayacağını, eşine bakmak zorunda olmadığını söylediğini, sonrasında evden ayrıldığını, o günden sonra tarafların bir daha araya gelmediğini, 4-5 kez aracılık için gidildiğini, davacının olumlu cevap vermediğini beyan etmişlerdir. Davalının hasta olduğu dosyaya sunulan evraklar ile sabittir.
Davalı tanıklarının somut, birbirleriyle tutarlı beyanları nazara alındığında davacının ayrı yaşamada haklı olmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davalı tanık beyanları dikkate alınmadan sadece davacının kardeşi olan tanık Sevilay Çelikkanat beyanına itibar edilerek davacı için talep edilen tedbir nafakası talebinin kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Davacı TMK nun 197. maddesine göre davalıdan ayrı yaşamakta haklı olduğunu kanıtlayamamış olup, davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.