MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili ve Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

1957 yılında yapılan arazi kadastrosu sırasında ... Köyü, 452 parsel sayılı 7890 m² yüzölçümündeki taşınmaz, tarla niteliği ile belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle... adına tesbit edilmiş, Orman Yönetiminin kadastro tesbitine itiraz davası sonucu ... Arazi Kadastro Mahkemesinin 17/02/1964 gün ve 1961/1462 - 1964/55 sayılı kararı ile orman olarak tapulama harici bırakılmıştır.
Davacı ..., taşınmazın kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle Medenî Kanunun 713. maddesi gereğince adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne ve dava konusu parselin 25.05.2010 tarihli krokide kahverengi çizgiyle gösterilen 7962 m²"lik kısmının davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili ve Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Medenî Kanunun 713. maddesi gereğince açılan tapusuz taşınmazın tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce orman kadastrosu yapılmamıştır.
İncelenen dosya kapsamına göre, yörede 1957 yılında yapılan genel kadastro sırasında çekişmeli taşınmazın bulunduğu yere 452 nolu parsel numarası verilerek, gerçek kişi adına tespit tutanağı düzenlenmişse de,... Gezici Arazi Kadastro Mahkemesinin 1961/1462 - 1964/55 sayılı kararı ile dava konusu parselin 6831 sayılı Kanunun 1. maddesi gereğince orman olduğu belirlenerek, o tarihte yürürlükte bulunan 5602 sayılı Kanun gereğince tesbit harici bırakılmasına dair verilen kararın kesinleşerek taşınmazın tapulama dışı bırakıldığı, 1982 Anayasasının 138/4. maddesindeki "Yasama ve yürütme organlarıyla idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır. Bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiç bir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez" hükmü ile 02 Eylül 1986 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan 6831 sayılı Kanuna Göre Orman Kadastrosu ve aynı Kanunun 2/B maddesinin Uygulanması Hakkındaki Yönetmeliğin 23. maddesinde, orman kadastro komisyonlarınca Devlet Ormanı olarak sınırlandırılması gereken yerlerin sayıldığı, bu maddenin 1. fıkrasının (G) bendinde "Devlet Ormanı olduğuna dair kesinleşmiş mahkeme ilâmı bulunan yerlerin Devlet Ormanı olarak sınırlandırılacağı" (dava ve karar tarihinde yürürlükte olan 15/07/2004 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Yönetmeliğin 26/g maddesi) hükmünün bulunduğu, bu hüküm gereğince kesinleşmiş mahkeme kararı ile orman olduğu saptanan taşınmazın, orman kadastrosu yapıldığı sırada orman olarak sınırlandırılmasının zorunlu
olduğu, Anayasanın 169. maddesinde belirtildiği gibi ormanların kazandırıcı zamanaşımı yoluyla mülk edinilemeyeceği ve Orman Yönetimi ya da Hazine tarafından dava konusu taşınmazın orman olarak tescilinin her zaman mahkemeden de dava yoluyla istenebileceği, bunu engelleyen bir kanun hükmü bulunmadığı gözönünde bulundurularak, davacı gerçek kişinin davasının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı Hazine ve Orman Yönetimi vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/12/2013 günü oy birliği ile karar verildi.