MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin alacağı, kıdem tazminatı, ücret alacağı ile ilave tediye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında İş Mahkemesinden verilen 03.10.2012 tarihli ve 2010/861 esas, 2012/874 sayılı kararı davalı avukatının temyizi üzerine Dairemizce 05.05.2014 tarihli ve 2012/28161 esas, 2014/11335 sayılı İlamı ile hükmün BOZULMASINA karar verilmiş, taraflar vekilleri kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 tarih ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarih ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 tarih ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Davacının usta öğretici olarak çalıştığı, toplam kıdem süresi dikkate alınarak yıllık izin alacağının hesaplanması gerektiği anlaşıldığından Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında yıllık izin alacağına ilişkin bozma kararının maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosya içeriğine göre Dairemizce temyiz incelemesi sonucunda verilen karardaki yıllık izin alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerektiği yönündeki bozma kararına ilişkin bölümün ortadan kaldırılmasına,
Davacı vekili, davacının bünyesinde usta öğretici olarak çalıştığını, ilave tediye alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının hafta sonu, ulusal bayram genel tatil, sömestr ve yaz tatilleri haricinde, günde bir veya birkaç saat ders karşılığında 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu"nun 89. maddesi ile çalıştırıldığını, 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında çalıştırılmadığını, başka bir kurs yerinde aynı branşta talep olması sebebiyle görevlendirildiğini, fakat davacının kabul etmediğini, alacak taleplerin yerinde olmadığını, ilave tediye ödenemeyeceğini, kursların 15 Eylül-15 Haziran tarihleri arasında olduğunu ve yıllık izin verilmesinin mümkün olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara,toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin ücretinin tespiti hususunda taraflar arasında uyuşmalık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı işçi davalıya ait Belmek kurslarında saat ücreti ile usta öğretici olarak çalışmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacını ücretinin, saat ücretinin yedibuçuk ile çarpılması ve çıkan sonucun da otuz ile çarpılması ile hesaplanması doğru olmamıştır. Davacının ücreti fiilen çalıştığı süre dikkate alınarak hesaplanmalıdır. Bunun için de; ders saati ücreti günlük çalıştığı saat süresi ile çarpılmalı,çıkan sonuç ayda çalışılan gün sayısı ile çarpılıp aylık ücret belirlenmelidir. Günlük ücret ise hesaplanan aylık ücretin otuza bölünmesi ile tespit edilmelidir. Davacının aylık ve günlük ücreti açıklanan şekilde belirlendikten sonra dava konusu alacaklar yeniden hesaplanmalıdır. Bilirkişi raporundaki hatalı tespite dayanılarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının 657 sayılı Kanun"un 176. maddesi gereğince 21.03.2006 tarihi öncesi için fark ücret alacağı talep edip edemeyeceği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Anılan Kanun"un 21.03.2006 tarihi öncesi yürürlükte bulunan 176. maddesinde; "Bu kanunun değişik 89. maddesine göre kendilerine ders görevi verilenlere ders saati başına gündüz eğitimi için seksen, gece eğitimi için doksan gösterge rakamının bu kanuna göre belirlenen aylık katsayısı ile çarpımından oluşan miktar üzerinden ek ders ücreti ödenir.
Bu ücretler;
a) Özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitim ve öğretim gördüğü kurumlarda görevli öğretmen ve yöneticiler ile bu öğrencilere yönelik açılan özel sınıf öğretmenlerine,
b) Kurumların eleman yetiştirmek üzere açtıkları mesleki okullarda ve eğitim merkezlerinde görevli yönetici ve öğretmenlere, cezaevlerinde görevli öğretmenlere, kurs, seminer ve hizmet içi eğitim faaliyetlerinde görevlendirilen öğretmen ve memurlara,
c) Alanlarında master derecesini almış öğretmenlere, %25, alanlarında doktora derecesini almış öğretmenlere ise %40 fazlasıyla ödenir." düzenlemesi yer almaktadır.
Somut olayda; davacının master derecesini aldığına dair dosya içerisinde herhangi bir bulgu yer almamaktadır. Bu sebeple; fark ücret alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.