Antalya Ceza Kararları - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/6711 Esas 2020/5309 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6711
Karar No: 2020/5309
Karar Tarihi: 22.12.2020

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/6711 Esas 2020/5309 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi'nin kararının sanığa 14.11.2019 tarihinde tebliğ edildiği halde, sanığın CMK'nın 291/1. maddesinde öngörülen onbeş günlük süre geçtikten sonra, 03.06.2020 tarihinde hükmü temyiz ettiği ortaya çıktığından, CMK'nın 298/1. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin reddine karar verildiği belirtilmektedir. İkinci olarak, sanığın temyiz dilekçesinde beraatini talep ettiği ve cezanın alt sınırının dikkate alınarak zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediği için savunma hakkının kısıtlandığına dair bir hüküm bozulmuştur. Bu nedenle, CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak kararın bozulması ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi, 294. maddesi, 301. maddesi, 150/3. maddesi, 188/1 ve 289/1-e-h maddeleri belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2020/6711 E. , 2020/5309 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I) Sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi’nin 09.10.2019 tarihli kararın sanığa cezaevinde usulüne uygun olarak 14.11.2019 tarihinde tebliğ edildiği halde sanığın CMK"nın 291/1. maddesinde öngörülen onbeş günlük süre geçtikten sonra, 03.06.2020 tarihinde hükmü temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; CMK"nın 298/1. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE,
II) Sanık ...’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır"", aynı Kanun’un 294. maddesinin ""temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir"" ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar"" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanığın temyiz dilekçesinde; beraat etmesi gerektiğini, aksi halde hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, dosyanın gereğinin ifası için ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.