MAHKEMESİ : ANKARA 15. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/11/2011
NUMARASI : 2010/172-2011/746
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 2006 yılında davalı Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi Merkez Müdürlüğüne bağlı 75. yıl Sanat Merkezinde çalışmaya başladığını, 2009 Yılı Ağustos ayına kadar burada çalıştığını, bu tarihten itibaren Kütüphaneler Yayınlar Genel Müdürlüğü Kitap İkmal Deposunda çalışmaya devam ettiğini, 75. yıl Sanat Merkezinde mesai saatleri dışında 19.00-23.00 saatleri arasında da tiyatro salonu kullanımda olduğundan bu saatlerde davacının bu merkezde çalışan diğer işçiler gibi fazla çalışma yapmak zorunda kaldığını, saat 23.00"dan sonra salonun boşalması, dekorların toplanması, salonun eski hale getirilmesi ve gerekli kontrollerin yapılması sonucunda davacının fazla çalışmasının 00.30"a kadar devam ettiğini, işin niteliği gereği hafta tatili ve genel tatil günlerine denk gelen günlerde de çalıştığını, bu şekilde çalışmalarının yıllık 270 saati aşmasına rağmen, sadece 270 saatlik ücretinin ödendiğini, yasa ve TİS hükümleri gereği 270 saatlik yıllık sınırı aşan fazla mesia ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek 2007,2008 ve 2009 Yıllarına ait yıllık 270 saati aşan fazla çalışma alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, 4857 sayılı yasanın 41. maddesi uyarınca ve hayatın olağan akışı itibari ile işçinin yılda en fazla 270 saat fazla mesaisi olabileceğinin kıstas olarak uygulandığını, davacının bordrolarda belirtilen ve uzun süre belli şekilde yapılan ödemeyi ihtirazi kayıt ileri sürmeden kabul ettiğini, 75. Yıl Kültür Merkezindeki etkinliklerin en geç saat 23.00"da sona erdiğini, davalı kurumun mallarının tamamı devlete ait olan bir devlet kurumu olduğunu ve fazla çalışma yapan bir işçiye fazla çalışmasının karşılığının ödenmemesi gibi bir durumun söz konusu olamayacağını, taleplerin zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının
01.01.2007 – 31.12.2009 tarihleri arasındaki çalışmaları sırasında yasal ve TİS hükümleri gereği olan çalışma süresinden fazla çalışma yaptığı, bu çalışmaların dosyada bulunan puantaj cetvelleri, bir kısım yazışmalar ve ücret bordrolarıyla tespit edildiği, dolayısıyla davalı işverenlik kayıtlarına dayalı olarak tespit edilen fazla çalışmadan hakkaniyet indiriminin yapılmasının gerekli olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece bilirkişi Av. O.. Y.."dan 22.11.2010 tarihinde ilk rapor alınmış ve bu raporda 01.01.2006-31.12.2009 tarihleri arasında davacının talep edebileceği fazla çalışma alacağı 133,54 TL olarak tespit edilmiştir. Davacı ve davalı vekillerinin itirazları üzerine aynı bilirkişiden 21.09.2011 tarihinde ek rapor alınmış ve bu sefer yine aynı tarihler arasında davacının talep edebileceği fazla çalışma alacağı 6.621,26 TL olarak belirlenmiştir. Mahkeme, 21.09.2011 tarihli ek rapor uyarınca hüküm kurmuştur. Aynı bilirkişiden alınan iki rapor arasında çelişki bulunmaktadır ve çelişkinin nereden kaynaklandığı anlaşılamamıştır.
Sağlıklı bir sonuca gidebilmek için mahkemece yeni seçilecek bir bilirkişiden; davacının normal çalışma saatleri ile 75. Yıl Kültür Merkezinde etkinliklerin olduğu günlerdeki çalışma saatlerini belirleyen, dosyada yer alan puantaj, bordro ve çalışma programlarını karşılıklı irdeleyip tahakkuk yapılan ayları da dikkate alan ve denetime elverişli rapor alınması gerekirken çelişkili ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporu ile sonuca gidilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.