MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı; davalı ile boşandıklarını, davalıya taktir edilen nafakayı hiç aksatmadan ödediğini, ancak maddi durumunun bozulduğunu, taktir edilen nafakayı ödeyecek durumunun olmadığını, sosyal güvencesinin de bulunmadığını, zor geçindiğini ileri sürerek, davalı lehine taktir edilen yoksulluk nafakasının kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ... Aile Mahkemesinin 2008/68 Esas-2008/352 Karar sayılı ilamı ile tarafların boşanmalarına ve müvekkili lehine aylık 400,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, davacının ekonomik durumunun iyi olduğunu, ... adet taşınmazı bulunduğunu ve kira geliri elde ettiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının aylık 980,00 TL emekli maaşının olması ve aldığı emekli maaşının kendi ihtiyaçlarını karşılayacak miktarda olması, davacının gayrimenkulleri olsa da ayrıca bir gelirinin olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı lehine hükmedilen aylık 400,00 TL yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından davacının sosyal ve ekonomik durumunun mahkemece yeterince araştırılmadığı ve davacının aylık gelirinin ne kadar olduğunun tespit edilmediği, eksik araştırma ve inceleme sonucu hüküm kurulduğu belirtilerek temyiz edilmiştir.
Dava, yoksulluk nafakasının kaldırılması talebine ilişkindir.
TMK"nun 176/....maddesine göre; irat biçiminde ödenmesine karar verilen nafakanın yoksulluğun ortadan kalkması halinde mahkeme kararıyla kaldırılması mümkündür.
Yine, tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Somut olayda; tarafların ....05.2010 tarihinde boşandıkları, boşanma kararı ile birlikte davalı kadın lehine aylık 400,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiği, bu hüküm kurulurken de davalının emekli olduğu ve emekli maaşı aldığı anlaşılmaktadır.
.
Yapılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasında davacının serbest çalıştığı, kira gelirleri olduğu, evi ve dükkanı olduğu; davalının emekli olduğu, aylık 850,00 TL emekli maaşı aldığı, bir evi olduğu tespit edilmiştir.
Davalı vekili, davacının malik olduğu ... adet mesken, ... yazlık, bir dükkan ve diğerleri tarla vasfında olmak üzere ... adet taşınmazı bulunduğunu, kira geliri elde ettiğini, tarla hasılat geliri bulunduğunu ileri sürmesine ve davacı hakkında yapılan sosyal ekonomik durum araştırmasında, davacının aylık geliri tespit edilmemesine rağmen, mahkemece davacının sosyal ve ekonomik durumu ve gelir tespitine ilişkin yeniden ayrıntılı araştırma yapılmamıştır.
Somut olayda; davalının asgari ücret seviyesinde gelirin bulunması yoksulluğu ortadan kaldırmaz ise de; davacının sosyal ve ekonomik durum araştırılması yapılmamış, gelir ve malvarlığı tesbit edilmemiş, tarafların gelirleri birbirleriyle karşılaştırılmamış, çoğun içerisinde azı da vardır ilkesi gereğince kaldırma indirmeyi de kapsadığından nafakanın indirim şartlarının bulunup bulunmadığı tesbit edilip tartışılmadan yazılı şekilde eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerektirmiştir.
Mahkemece yapılacak iş, davacının sosyal ve ekonomik araştırması yapılarak tüm gelir ve mal varlığı tesbit edilerek, tesbit edilen gelirin davalı geliri ile karşılaştırılarak, nafakanın indirim şartlarının bulunup bulunmadığı tam olarak tesbit edilip, hakkaniyet durumu da nazara alınarak gerekirse nafakanın tamamının kaldırılmayıp bir miktar indirilmesine karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.....2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.