MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 15.02.2021 tarihli ve KD-2020/118646 sayılı yazısı ile Dairemizin 16.10.2019 tarih ve 2018/12968 Esas; 2019/36269 Karar sayılı ilamına karşı itirazda bulunulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yeniden inceleme sonucunda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz nedeni yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 308/3. maddesi gözetilerek,
I) Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık ..."un temyiz isteminin incelenmesinde;
1. Sanık hakkında Dairemizin 27.11.2014 tarihli ve E. 2014/12967- K. 2014/20718 sayılı, E. 2014/19451- K. 2014/20719 sayılı, E. 2013/23503- K. 2014/20720 sayılı ilamları ile TCK"nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekçesiyle verilen bozma ilamlarına istinaden sanık hakkında TCK"nun 43. maddesi uygulanmış ise de; UYAP kayıtlarının incelenmesinde bu kapsamda değerlendirilen başka dosyalarının da olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Dairemizin anılan ilamlarından 27.11.2014 tarihli ve E. 2013/23503- K. 2014/20720 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen, suç tarihi 14.03.2012, iddianame düzenleme tarihi 25.04.2012 olan dosyada sanık hakkında 10.01.2012 tarihli suça ilişkin düzenlenen 12.03.2012 tarihli iddianameye göre hukuki kesinti nedeniyle ayrı suç oluştuğu,
Temyiz incelemesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihlerinin; 09.02.2012 ve 24.02.2012, iddianame düzenleme tarihlerinin ise 19.03.2012 ve 25.04.2012 olduğu,
Aynı gün incelenen Dairemizin 2015/23738 Esas sırasında kayıtlı olan İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/263 Esas, 2012/747 Karar sayılı dosyada suç tarihinin 10.01.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 12.03.2012 olduğu,
Aynı gün incelenerek red kararı ile kesinleşen İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2015/210 Esas, 2016/40 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 04.01.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 21.03.2012 olduğu,
Sanık hakkında Dairemizin E.2014/19252-K.2014/19992 sayılı ilamı ile düzelterek onanmasına karar verilen Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/373 Esas ve 2012/936 Karar sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 13.10.2011, iddianame düzenleme tarihinin 29.03.2012 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK"nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, kesinleşen dosyaların aslının ya da onaylı örneğinin dosya arasına alınması, eylemlerin TCK"nun 43. maddesi kapsamında kaldığı kabul edilmesi halinde kesinleşen kararlar yönünden mahsubun düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği halde, 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3. Sanık hakkında 4733 sayılı Yasa uyarınca temel ceza belirlendikten ve TCK"nun 43. maddesi uyarınca gerekli artırım nedeni uygulandıktan sonra belirlenen ceza üzerinden İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin E. 2012/599, K. 2013/56 sayılı, E. 2012/305- K. 2012/746 sayılı ve E. 2012/597- K. 2012/1019 sayılı dosyalarında verilen cezalar üzerinden cezaların infazı ile yetinilmesi gerekirken, yalnızca sanık tarafından temyiz edilen dosyalarda sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulması gerektiği gözetilmeksizin, 4733 sayılı Kanuna göre belirlenen temel cezadan TCK"nun 43. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle neticeten 3 yıl hapis ve 900,00 TL adli para cezası ile sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi,
4. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 5237 sayılı TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.