MAHKEMESİ :ASLİYE ... (AİLE) MAHKEMESİ
.

Taraflar arasında görülen ziynet eşyasının iadesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı ile davalı ... arasında boşanma davasının devam ettiğini ve tarafların ayrı yaşadıklarını, davalı tarafın baskı ve ısrarları nedeniyle, ziynet eşyalarının davacının gıyabında, davacının babası tarafından davalı yana teslim edildiğini, nişanda ve düğünde takılan takıların kadına ait olduğunu ve kadına bağışlanmış sayıldığını, davacının rızası ve oluru alınmadan davalı tarafa teslim edilen ziynet eşyalarının aynen iadesini olmazsa bedelinin davalılardan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalılar vekili cevabında, davacı ile davalı ... arasında resmi nikah haricinde ayrıca yapılmış bir nişan ve düğün töreninin olmadığını, davaya konu altınların emaneten kuyumcudan alınarak davacıya takıldığını, altınların hukuken ve fiilen davacının kişisel malı olmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davaya konu ziynet eşyalarının 06.07.2010 tarihinde davacının babası ... tarafından davalı ..."ın babası olan diğer davalı ..."e tutanakla teslim edildiği, ziynet eşyalarının davalı yana iade edilmesinden davacının haberinin olmamasının hayatın olağan akışına uygun düşmeyeceği, davacının altınların rıza dışında elinden alındığını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, red kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerleşmiş ... kararlarında da belirtildiği gibi, evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır, ona iadesi gerekir. Ancak, ziynet eşyalarının kadının isteği ve onayı ile iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, davalı yanca kanıtlanması halinde koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur.
Yasada aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri iddiasını kanıtlamakla yükümlüdür (M.Y.md....).
.
Somut olayda; ziynetlerin 06.07.2010 tarihli tutanakla davacının gıyabında, davacının babası tarafından davalı tarafa iade edildiği sabittir, davalı taraf, davaya konu ziynet eşyalarının davacının isteği ve onayı ile iade edildiğini iddia etmekte olup, ispat yükü altında olan davalı ziynetlerin davacının rızası ve oluru ile davalı tarafa teslim edildiği iddiasını, dinlenen tanık beyanları ile de ispatlayamamıştır.
Bu durumda; ispat yükü kendisine düşen davalı, dava dilekçesinde (tüm hukuki deliller) demek suretiyle yemin deliline de dayandığı anlaşıldığına göre, mahkemece davalıya ziynet eşyalarının davacının oluru ve rızası ile teslim edildiği hususunda davacıya yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece ispat külfeti yanlış yönlendirilmek suretiyle, davacının altınların rıza dışında elinden alındığını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, ........2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.