Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/3440 Esas 2022/2843 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
DAVACILAR : ... ve Müşterekleri
DAVA TÜRÜ : Kadastro Tespitine İtiraz

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup, hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkemenin verdiği önceki tarihli karar ... tarafından bozulmuş olup, bozma ilamında özetle; "hükme esas alınan bilirkişi tarafından tanzim edilen raporda davacılara ait miras paylarının yanlış hesaplandığı açıklanarak, Mahkemece ... terekesinin 1/4 payının kendisinden sonra ölen eşi ...’ya kaldığını, geri kalan 3/4 pay yönünden ise muris ...’in ..., ... ve ...’den olma çocuklarının eşit olarak hak sahibi olduklarını, 1/4 pay muristen sonra ölen eşi ...’ya geçtiğinden murisin 1971 yılında ölen önceki eşi ...’den olan çocuklarının, murisin 1982 yılında ölen eşi ...’dan olan çocuklarından daha az pay alacağını, davacıların murisleri ... ve ...’nin de kök muris ...’in ...’den olma çocukları olduğunu ve mirasçılardan Barika payının bir kısım davacılar murisi ...’ya geçtiğini gözeterek davacıların miras paylarını buna göre belirlemek ve adlarına tescile karar vermek, dava açmayan mirasçılara ait payların ise davalı adına tesciline karar vermekten ibaret olduğuna" değinilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne, çekişmeli 180 ada 9 parsel, 222 ada 77, 81, 90 sayılı taşınmazların kadastro tespitlerinin ayrı ayrı iptaline, hüküm yerinde gösterilen payları oranında davacılar ve davalı adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçeli kararın, hükmü temyiz eden davalı ... vekiline 20.05.2019 tarihinde tebliğ edildiği ve davalı vekilinin 10.06.2019 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, bu haliyle gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarih ile temyiz tarihi arasında 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/1. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal temyiz süresinin geçtiği anlaşılmakla; ... İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 01.06.1990 tarihli ve l989/3 Esas, l990/4 Karar sayılı kararı ve 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK'un 432/4. maddesi gereğince davalı vekilinin temyiz isteminin süreden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçeyle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE, istek halinde peşin harcın temyiz edene iadesine 24.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.