İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9383 Esas 2019/1713 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9383
Karar No: 2019/1713
Karar Tarihi: 31.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9383 Esas 2019/1713 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakkında tehdit suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş olsa da, ceza türü ve miktarı itibarıyla hükmün temyiz edilemez olduğu belirtilerek temyiz talebi reddedilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükümde ise katılanın yaralanmasına ilişkin tıbbi raporların yetersiz olduğu tespit edilmiş ve bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek geçici 2. madde, 5237 sayılı TCK'nin 86 ve 87. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/9383 E. , 2019/1713 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir" hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ve CMUK"un 317. maddesi uyarınca, temyiz talebinin isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Katılanın yaralanmasına ilişkin, Yalova Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen kesin raporun Adli Tıp kriterlerine uygun olmayıp, hüküm kurmak için yetersiz olduğu gözetilmeden, katılanan geçici ve kesin raporları ile yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakları en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilmek suretiyle özellikle katılanın yaralanmasının yüzünde sabit ize neden olup olmadığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği hususlarını da içeren, 5237 sayılı TCK"nin 86 ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.