MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, aylık ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalıya ait işyerinde yapılan teftiş sonrası düzenlenen 30.09.2011 tarihli ve 59 sayılı iş müfettişi raporunda yer alan fazla çalışma sürelerine yönelik tespitler esas alınarak, üçlü vardiyaya geçilen 15.08.2011 tarihine kadar, haftalık onbuçuk saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanmış ve teftiş sonrası davacıya işverence yapılan fazla çalışma ücreti ödemesinin hak kazanılan tutarı karşıladığı gerekçesiyle, davacının fazla çalışma ücreti alacağının kalmadığı mütalaa edilmiştir. Mahkemece, mütalaa doğrultusunda, fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmiş ise de, bahsi geçen iş müfettişi raporunda, işyerinde 15.08.2011 tarihine kadar ikili vardiya sisteminin bulunduğu; birinci vardiyanın 08:00-19:00 saatleri arasında geçtiği; ikinci vardiyanın 19:00-08:00 saatleri arasında geçtiği; her iki vardiyada da günlük toplam bir saat kırk dakika ara dinlenme süresi verildiği kabul edilmiş olup, bu çalışma düzeni kabulüne göre, haftalık fazla çalışma süresinin her iki vardiya için de onbuçuk saat hesaplanması hatalı olmuştur.


Gündüz vardiyasında, haftanın altı günü 08:00-19:00 saatleri arasında, günlük bir saat kırk dakika ara dinlenme süresiyle çalışıldığı kabul edildiğinde, haftalık fazla çalışma süresi onbir saattir. Gece vardiyası bakımından ise, dava dilekçesinde gece vardiyasında 19:00-07:00 saatleri arasında çalışıldığı açıklanmasına göre, taleple bağlı kalınması gerekeceğinden, haftanın altı günü 19:00-07:00 saatleri arasında, günlük bir saat kırk dakika ara dinlenme süresiyle çalışıldığı esas alındığında ( günde yedibuçuk saati aşan gece çalışmasının fazla çalışma sayılması gerektiği ve fazla çalışma sürelerinin hesabında yarım saatten az olan sürelerin yarım saate, yarım saati aşan sürelerin ise bir saate tamamlanmasının gerektiği de nazara alındığında), haftalık fazla çalışma süresi, onsekiz saattir.
Anılan sebeplerle, 15.08.2011 tarihine kadar, gündüz vardiyasında haftalık onbir saat fazla çalışma yapıldığı, gece vardiyasında ise haftalık onsekiz saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilmeli; davacının gece-gündüz vardiya dönüşümlerinin ne sıklıkla gerçekleştiği şahit anlatımlarına yeniden başvurularak netleştirilmeli ve neticeye göre fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Belirtilen kabullerin yazılı işyeri kayıtlarına dayanmadığı da nazara alınarak, hesaplanacak tutardan takdir edilecek uygun oranda indirim yapılmalıdır. İşverence, teftiş sonrasında davacıya yapılan ödeme de mahsup edilerek sonuca gidilmelidir.
Yukarıda yazılı sebepten, hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.